ایشان نقش مهمی در پیروزی مشروطه دوم در مقابل استبداد محمد علی شاه داشت و مقاومتی که در برابر سپاه دولت استبداد در تبریز انجام شد در تاریخ ما جزو نمونه های برجسته است
اما با وجود تمام سختی ها و مشکلات و ... وقتی روس ها وارد تبریز شدن به جهت حفظ میهن از اجنبی به شاه نامه نوشت و ترک مخاصمه کرد
از نزدیکترین افراد به سردار ملی بیرم خان ارمنی بوده و این طنز تلخ روزگار ماست که امروز عده ای فقط به صرف قومیت و مذهب فله ای با هم تظاهر به دشمنی میکنن
این دو نقل قول معروف باید همیشه آویزه گوش همه ما باشه ( من می خواهم ۷ دولت را به زیر پرچم ایران بیاورم شما از من میخواهید زیر پرچم روسیه بروم؟)
(خاک می خوریم ولی خاک نمی دهیم )
دو نکته در مورد مرحوم مغفول مونده به نظرم ،یکی مربوط به دوره عیاری که به نوعی رابین هود ایران بوده
دوم مربوط به دوره زمین گیری آخر عمر که همیشه نگران حضور روس ها در آذربایجان بود و بارها اعلام آمادگی برای مبارزه با قوای اجنبی کرد
متاسفانه ما قدر مشروطه ندانستیم و به جای پیشرفت مجددا دچار عقب گرد تاریخی شدیم
روحش شاد
