میهمان این هفته برنامه ملاقات با چهره های طرفداری، حسن تفتیان بود.
پیش از این یک قسمت از این گفتگو را تقدیم تان کردیم. تفتیان که در قسمت اول راجع به علاقه خود نسبت به این ورزش و امکانات موجود در ایران صحبت هایی را انجام داد، در قسمت دوم و پایانی در خصوص حضور در عرصه مدلینگ، علاقه اش به فوتبال و سینما صحبت هایی را انجام داده است.
بخش دوم و پایانی این گفتگو را می خوانید و می بینید:
از ورزش فاصله بگیریم. یک اتفاق غافلگیر کننده و عجیب در مورد تو حضور در عرصه مدلینگ بود. چه شد که این اتفاق افتاد؟
تقریبا می توان گفت بیشتر از 6 ماه پیش، یک صحبتی جرقه خورد از طرف یکی از دوستان من که خودش خیلی کار درست است و با تجربه است. مهدی جودی که سابقه زیادی در این عرصه دارد. پیشنهادش را به من داد که من می توانم وارد این عرصه شوم و با توجه که تجربه ای داشت، می گفت تو می توانی در این رشته موفق شوی. چندین جلسه گذاشتیم، مشورت کردیم با دوستان دیگر و کسانی که اهل فن بودند. تقریبا می توان گفت که از 2 ماه پیش استارت کار زده شد. به این نتیجه رسیدیم که ورودمان به این عرصه می تواند خیلی جالب باشد. خیلی هم مورد توجه قرار گرفت و خیلی خوشحالم. ان شالله اتفاقات خوبی رخ می دهد. از بازخوردها خیلی راضی هستم و خیلی بیشتر از چیزی که فکر می کردیم رفتیم جلو. داریم وقت می گذاریم و یک تیم خیلی حرفه ای دارند تلاش می کنند. هدفمند به جلو می رویم. هدف هایی را دنبال می کنیم که نه تنها شخصی است، بلکه جمعی و اجتماعی است.
عکس هایی که از شما منتشر شده، ساعت های طولانی درگیر این پروژه عکاسی بودید. تمرین روی سرعت سخت تر است یا تمرین عکاسی برای مدلینگ؟
به هر حال جفتش را علاقه مند هستم که در این کار دارم فعالیت می کنم. وقتی شما علاقه مند باشید، سختی هایش را نیز می پذیرید. با تمرین های ورزشی که نمی شود مقایسه کرد. خیلی سخت است تمرین های ما. همین تکرار هر روز این پروسه، غذا و خواب و تمرین. یک زندگی روتین خسته کننده که باید تکرار شود. هیچ وقت به سختی آن نمی رسد اما جفتش زیبایی و جذابیت دارد.
فکر نمی کردی که مورد یک سری انتقادات قرار بگیری؟
آره صحبت هایی هم شد. مطمئنا هر اتفاقی هم که رخ دهد، کنش و واکنشی دارد در این دنیا. شما هرکاری کنید، یک سری مخالفان و موافقان دارد. اما چرا منتقدانی هم بودند. می گویم، ما خیلی هدفمند آمدیم جلو. به هر حال کسی که دارد برای المپیک برنامه ریزی می کند، بی گدار به آب نمی زند. چه بسا این اتفاق که رخ داد هم یک شبه نبود و کار با کیفیت جلو آمد. ولی من آن چیزی که خودم به شخصه می دانم، این است که تمرکز من روی ورزش است. این هیچ لطمه ای نخواهد زد بهش ولی تایم های اضافی را نیز دارم که جدا از ورزش است که آن را می توانیم به بهترین شکل استفاده کنیم.
این هدفی که در مورد مدلینگ صحبت می کنی، معرفی برندهای ایرانی است. درست است؟
ببینید ما خیلی چیزهای باکیفیت داریم که در دنیا مردم این ها را می شناسند. اما چرا ما تا حالا یک برند جهانی نداشتیم؟ یک برندی که کل دنیا اسمش را بدانند. برندهای معروف دنیا زیاد هستند که مردم آن ها را می شناسند. اما ما نداشتیم متاسفانه. ولی چیزهای با کیفیتی داریم که این پتانسیل را داشته باشند. من هدفم این بود که وقتی ما داریم در سطح المپیک برنامه ریزی می کنیم و یک ایرانی می رسد به بهترین جایگاه دنیا، می تواند یک سری چیزها را نشان بدهد. یک سری محصولات از کشورش که آن ها هم بهترین هستند. مثل خودم که المپیکی شدم. با این هدف آمدیم چه بسا که این یک سابقه ای هم داشت. اوسین بولت آمد و کشورش را به دنیا شناساند. من فکر می کنم که این اتفاق خیلی اتفاق جالبی باشد. تا الان هم که این اتفاق رخ نداده است، به خاطر این است که کار نشده، ما واقعا کارهای عجیب غریب و خیلی خفنی نکردیم در تبلیغات محصولات مان. استفاده نکردیم از آن کسی که باید استفاده کنیم. وقتی اسم سرعت می آید، شما ندیدید تا حالا سریع ترین مرد ایران که در تلویزیون باشد. این هیچ سنخیتی با هم ندارد. وقتی یک تبلیغی دارد پخش می شود که یک دونده در آن هست، ما هیچ دونده حرفه ای ندیدیم. این اتفاق خیلی مرسوم و شایع هست در دنیا. می گویند این تصویر برای دو و میدانی هست، پس برویم ببینیم قهرمان های دو و میدانی کی هستند که برویم از آن ها استفاده کنیم.
یعنی این برندسازی شخصی تو، باعث می شود که دو و میدانی نیز بهتر شناخته شود؟
و دیده بشود حتی بعضا. بله. بله. مطمئنا یکی از مسئولیت های اجتماعی کار همین خواهد بود. کمکی کنیم به شناساندن دو و میدانی در کشور.
ورودت به دنیای مد خیلی غیر منتظره بود. ممکن است که یک روزی خبر بیاید که مثلا وارد سینما شوی؟
این فکر می کنم خیلی موازات باشد. ولی یک سورپرایز دیگر نیز دارم که فکر می کنم پروسیه طولانی تری باشد. البته آن هم استارتش زده شده است. آن را نمی گویم ولی یک کارهایی داریم می کنیم. مربوط به عرصه هنر است.
خودت اهل سینما تئاتر هستی؟
بله. هستم. محمدرضا گلزار را نیز خیلی دوست دارم.
پیشنهاد سینمایی می دانم داشتی. خودت کار نکردی یا شرایط خوب نبود؟
ببینید شرایط آنقدر خوب نیست که بتوانم زیاد زمان بگذارم. الان هم دارم تایم های خالی را پر می کنم. اینکه بخواهم آن را به عنوان کار و قرارداد جلو ببرم، کمی سخت می شود.
گفته بودی که خیلی ها در گوشی شان اسمم را میگ میگ سیو کرده اند.
من یوزپلنگ ایرانی را خیلی دوست دارم. یک حس غرور عجیبی دارم. این کلمه را دوست دارم و خوشم می آید که این اصطلاح را بگویند. دقیقا در همان حد انگیزه ام زیاد می شود که مثل یک یوزپلنگ در مسابقه ام.
ورزش دو و میدانی با یک شلیک استارت زده می شود. استرس این را نداشتی که همان لحظه شروع با یک شلیک یا خطا، همه چیز به فنا رود؟ دو و میدانی ورزش لحظه ها است، این استرس را داشتی یا داری؟
من فکر می کنم که دونده ها یا حتی خودم، خیلی زمان را بهتر از خیلی از مردم عادی لمس می کنیم. چون من سال ها زحمت می کشم به خاطر یک صدم ثانیه. و یک صدم ثانیه بدتر باعث می شود که دوم شوم. این زمان را خیلی خوب لمس می کنم. با همه وجودم. اما این ترسی که شما می گویید، این مطمئنا یک بخشی از کار ماست. یعنی همه دونده ها در شرایط یکسانی این استرس را دارند. تمرین های زیادی هم انجام می دهیم که با صدای تپانچه حرکت کنیم. اما این تمام کار نیست. ما در روز مسابقه خیلی از این چیزها را داریم که ممکن است این اتفاق رخ ندهد و ما خراب کنیم. از اینکه ممکن است فکرت درگیر باشد یا جسمی درگیر باشی یا آب و هوا خوب نباشد، این ها همه شرایطی است که مهم تر است برای ما. این ها همه ش ترس ها و استرس ها و فکر مشغولی های ما قبل از مسابقات است.
بهترین و تلخ ترین اتفاق در حوزه ورزش حرفه ای تو چه بود؟
بهترینش فکر می کنم المپیک باشد. ببینید قهرمانی جهان که من آمدم پنجم دنیا شدم خیلی اتفاق بهتری بود. ولی خب مردم خیلی متوجه نشدند. من از این ناراحت می شوم که این اتفاق بزرگه را تلوزیون فرانسه بیشتر نشان می دهد و من را نشان می دهد. دوست داشتم در ایران مثلا مسابقه من را نشان می دادند. شاید در کشورهای دیگر شناخته تر باشم تا ایران. ولی المپیک چون خیلی مردم درگیرش شده بودند و تلویزیون نشانش داد. نیمه نهایی من نصف شب بود و خیلی ها بیدار بودند. این خیلی برای من خوشایند بود و خیلی انرژی گرفتم از این ماجرا. و مسابقاتی هم که خوب مسابقه نمی دهم می شود بدترین هایش دیگر ولی به شخصه خودم خیلی ناراحت نمی شوم. چون فکر می کنم که همه این مسیر مثل یک زنجیر به هم وصل است و شما اصلا نمی توانی بگویی که این یک بخش کار بود و تمام شد. این یک بخش کار بود که تو یاد بگیری بعدی را بهتر باشی. این را خیلی یاد گرفتم از آدم های بزرگ، از ورزشی های بزرگی که دور من بودند در ایران یا کشورهای دیگر. قهرمان المپیک می شود، می آید با تو خوش و بش می کند و همان قهرمان مسابقه بعدی را می بازد و بازهم همان روحیه را دارد. برد و باخت در ورزش است، آسیب دیدگی هست. به نظرم اتفاقات بد خیلی هم بد نیستند. چون یاد می گیری.
فوتبال را دنبال می کنی؟
خیلی دنبال نمی کنم حقیقتا. اما پرسپولیسی هستم از بچگی. در تیم های اروپایی رئال و آرسنال را دوست دارم. از حضور پرسپولیس در فینال آسیا احساس غرور می کنم و خیلی خوشحال شدم. چقدر ما خوبیم که آمدیم فینال آسیا، تیم های خیلی پولدار و سرمایه دار را شکست دادیم. شاید با امکانات یک صدمی آن ها و امیدوارم که قهرمان شویم. امیدوارم فوتبال ما هم بالاخره یک مدال کسب کند.
پرسپولیس را در لیگ چطور می بینی امسال؟
فکر می کنم تیم خوبی است. آقا یحیی هم مربی خوبی است و حس می کنم که دوباره همین تیم خیلی قوی جلو رود.
روبروی دوربین طرفداری با مسئولان دو و میدانی صحبت کنید.
من تنها خواهشم این است که در این مدتی که تا المپیک مانده، یک نگاه ویژه تری نسبت به ورزشکاران که سرمایه های ملی کشور هستند داشته باشیم. نگذاریم که بعد از المپیک بگوییم ای کاش فلان اتفاق رخ می داد. اینطور که من شنیدم، خیلی از رشته های ورزشی نیاز به حمایت دارند. از کشتی گرفته که گل سر سبد ورزش ایران است تا رشته های دیگر مثل دو و میدانی که نیاز به کمک ملی داریم. از وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و همه کسانی که مسئول هستند، خواهش می کنم که در فرصت باقی مانده هوای مربیان و ورزشکاران مان را داشته باشیم. اول سلامتی شان، دوما امکانات تمرینی شان و سوم هم اینکه در این شرایط سخت مالی هوای شان را داشته باشیم تا با فکر راحت بروند و برای کشورمان افتخارآفرینی کنند و همه کشور در آن روزها خوشحال باشند و همه چی را فراموش کنند. چه بسا که این اتفاق در جام جهانی رخ می دهد، در المپیک رخ می دهد. روزی که ورزشکاران ایرانی مدال می گیرند، کسی غم و غصه ندارد. امیدوارم این المپیک از آن هایی باشد که چندین روز مردم خوشحال باشند.
ممنون از شما و برنامه خوبتان. امیدوارم که موفق باشید. مرسی از دعوت تان و تایمی که در اختیار من گذاشتید. خیلی خوشحال شدم.
پایان
همچنین بخوانید:
حسن تفتیان در طرفداری: حال می کنم به من می گویند سریع ترین مرد ایران | من هیچ مرزی ندارم!