پارسیا تابشیانتمام سیه‌روزی، بدبختی و سقوط فوتبال ما از انتخاب بسیار بد ویلموتس شروع شد!
یادم میاد قبل از انتخاب ویلموتس و در زمستان ۹۷، در دو پست متنی رو به سایت دادم که بیست گزینهٔ محتمل برای هدایت تیم ملی این اشخاص می‌تونن باشن!
یادمه با توجه به باز شدن پای مربیان بلژیکی در خاورمیانه، نام ویلموتس رو هم نوشتم و در تحلیل‌ش همون‌جا به‌زبون‌بی‌زبونی گفتم که کسی که با نسل طلایی بلژیک خوب نتیجه نگرفته و ساحل‌عاج قهرمان آفریقا رو به خاک سیاه نشونده، بدترین گزینهٔ ممکنه و اگر بهش پیشنهاد بدن با کله میاد!
منی که نه سابقه‌ای در فوتبال و نه سواد رسانه‌ای درست و حسابی داشته و دارم، با یه سرچ ساده تو گوگل قشنگ دیدم که این آدم به هیچ وجه قابل اعتماد نیست!
آدمی که مربی‌گری‌ش رو با فضاحت شروع می‌کنه، بعد یدفعه فوتبال رو بی‌خیال میشه و برای نمایندگی در پارلمان بلژیک کاندید میشه، خودش و زن‌ش کلی خرج می‌کنن و زن‌ش براش کلی لابی می‌کنه، سپس با رأی مردم انتخاب میشه و باز هم یدفعه وسط کار رأی همون مردم رو به هیچ می‌گیره و اون‌قدر حالی‌به‌حالیه که از پارلمان هم استعفا می‌ده و مجدداً برمی‌گرده سراغ مربیگری؛ آیا واقعاً شخصیت دمدمی، داغون و بی‌ثباتی نداره!؟
تیم ملی‌مونو باید می‌دادیم دست این!؟
مسئولین نامحترم فدراسیون وقت و وزارت ورزش نمی‌تونستن فقط یک سرچ ساده در ارتباط با این آدم بزنن و به عینه ببینن که انتخاب این آدم چه از لحاظ فنی و چه شخصیتی، انتخاب بشدت خطرناکیه!؟
نکتهٔ بسیار دردناک اونجا بود که خودمون جوری با دست خودمون قبر خودمون رو کندیم که اگر به هر کسی بگیم این درجه از بی‌قیدی، بی‌مسئولیتی و حماقت رو نمی‌تونه باور کنه!
ساحل‌عاج با “هروه رنار” قهرمان آفریقا شده بود و سه دورهٔ پیاپی در جام جهانی حاضر بود؛ در مقدماتی ۲۰۱۸، ویلموتس مربی ساحل‌عاج بود و رنار مربی مراکش افول‌کرده‌ای که از صعود به چهار دوره جام جهانی عاجز مونده بود و حتی با هموطن همین جناب ویلموتس (یعنی اریک گرتس) هم بجایی نرسیده بود!
نتیجه چی شد!؟
مراکش با نتیجهٔ ۰-۲ ساحل‌عاج با تمام ستاره‌هاش رو در اَبیجان برد و پس از بیست سال به جام جهانی صعود کرد!
نکته دردناک جایی بود که اون زمان هم رنار و هم ویلموتس که حتی نتیجهٔ تقابل‌شون اظهرُمِنَ‌الشمس بود، گزینهٔ تیم‌ملی بودند، ولی ویلموتس انتخاب شد!
یعنی باید به اون لابی و دلال و هر کوفت دیگری که ویلموتس رو بر سر ما هوار کرد جایزهٔ فیزیک و شیمی نوبل رو با هم داد!
از لحاظ فیزیکی و شیمیایی بلایی سر تیم‌ملی نگون‌بخت ما اومده که قابل وصف نیست!
یک حیوان چهار پا و درازگوش هم می‌دونست که بین ویلموتس و رنار چه کسی رو باید انتخاب کنه!
ما ویلموتس رو انتخاب کردیم و رنار رو هم در سینی طلایی تقدیم عربستان صعودی کردیم!
ای کاش کُلِ جراید ورزشی ما همون زمان به شکل سازمان‌یافته و هماهنگ به چنین انتخاب محتوم و محکوم به شکستی اعتراض می‌کردند ...
.
یادمه در همین طرفداری زیر پست مربوط به خبر رسمی انتخاب ویلموتس بعنوان سرمربی تیم‌ملی که پس از ماه‌ها صورت گرفته بود کامنت داده بودم که:
«کوه خوک زایید!» (خوک جنگی لقب ویلموتس در دوران بازیگری‌ش بود)
یادش بخیر چقدر بهم دیس داده بودند! :)))
