مطلب ارسالی کاربران
روبرتو باجو ملقب به بودای کوچک اسطوره اتزوری💙
.
بهترین تعبیر در مورد اون رو شاید آلدو_آگروبی کرده باشه که در ستایشش گفت:"فرشته ها با رقص پاهای اون آواز میخونن"...
دیگه هیچ تعریفی بیشتر از این نمیتونه شکوه کارهای اون رو وصف کنه!
تو فوتبالی که به دفاع کردن صرف معروف بود،باجو با اون تکنیک نابش یه پارادوکس دلچسب بود!
همه‌ی رمان‌های عاشقانه ای که خوندین رو فراموش کنین وقتی اون پا به توپ میشد چیزی بالاتر از یه عشق بین اون و هواداراش اتفاق میفتاد!
وقتی که به بالاترین حد از محبوبیت رسید وقت یه اتفاق بود،وقت یه امتحان...
میخواست ببینه که این همه عشق و علاقه از طرف دوست دارانش فقط به خاطر بردنه؛یا اونو ورای بردن و کسب جام دوست دارن؟!
مثل جوکر که تو شاهکار نولان کوهی از اسکناس رو آتش زد و فریاد زد "فقط مربوط به پول نیست" اونم آرزوی بردن جام با لباس آتزوری رو تبدیل به خاکستر کرد تا بگه همه‌چی مربوط به بردن نیست!
مردمم اون رو خوب فهمیدن،اصلا با اون ضربه محبوب ترم شد!
فرشته ها هم با عشق بیشتری واسش آواز میخوندن و در ازای گرفتن توپش یه محبوبیت ابدی رو تقدیمش کردن!
بودای کوچک یک نسل رو شیفته‌ی خودش کرد و یک دنیا عشق رو به فوتبال هدیه داد!
