چند وقت پیش تجربه ی برخورد با ی آدم شکسته رو داشتم...
کمکی نمی تونستم بهش بکنم چون منشا شکستگی جای دیگه ای بود
ولی فکر آسیبی که کسی می تونه به دیگری بزنه دلیل نوشتنم شد.
لطفا با حوصله بخونید :))
.
.
اگر نه هر روز، که در طول زندگیمان بارها با آنها برخورد می کنیم...افراد سمی...
افرادی که بار منفی وجودشان بسیار زیاد است و گاهی از این موضوع با خبر و راضی هم هستند!
و حتما برای شما پیش آمده است که با این وجود، تلاش می کنید که با آنها هم دردی کنید و اگر می توانید کمکی...
ولی زمان به شما ثابت میکند که آنها با شادی دیگران در تعارضند
و بیشتر از اینکه در زندگی خود به پوچی رسیده باشند، تمایل دارند زندگی و افکار دیگران را به سمت پوچی سوق دهند…
در واقع آنها به پوچی خود بسنده نمی کنند. آنها شکارچی لبخندهای دیگرانند
تا بر چهره ی بی روح خود بکشند، شاید حتی گاهی بدون اینکه بدانند...جذب ناگزیر دو قطب مخالف!
آنها فکر می کنند اگر لباس سیاه بپوشی جذاب تری...
آنقدر ساده لوحند که نمی فهمند بعضی ها، لباس سیاهشان را در خفا می پوشند
تا دنیای اطرافشان را تیره تر از چیزی که هست نکنند!
ولی...
یادمون باشه سمی بودن، همیشه منفی بودن نیست...! 🎇
گاهی بیش از حد مثبت و مهربان بودن و رد شدن از مرزهای غیر قابل برگشت ایجاد علاقه در طرف مقابل هم هست...
نزدیک شدن به قلب آدمهایی که قرار نیست باهاشون بمونیم...گفتن حرفهایی که نباید...
روشن نبودن...واضح حرف نزدن...بلاتکلیف نگه داشتن دیگران هم هست...
هرگز قولی ندید که نتونید پاش بمونید...
فاصله گرفتن خیلی خوبه و یکی از شرافتمندانه ترین کارهاییه که انتخاب همه ی آدما نیست...🎇
وقتی حد و مرزت مشخص باشه کمتر آسیب میزنی و البته آسیب میبینی...
دیگران نباید چیزی که شما شکستیدو بچسبونن...اصلا این کار کاملا امکان پذیر نیست...
اون تکه های ریزی که پیدا نمی شه چی؟ می دونید که ی ظرف لب پربه جا میگذارید؟؟
.
آدمها نه عروسکن، نه سنگن، نه پله ی ترقی که باهاشون بازی کنیم، خردشون کنیم یا ازشون بالا بریم....
آدما کم و بیش مثل خودمونن...یکم بامزه تر، یکم بی مزه تر،یکم گرمتر، یکم سردتر،
یکم باهوش تر، یکم کم هوش تر، یکم جدی تر، یکم احساسی تر، یکم فقیرتر، یکم غنی تر و ی عالمه یکم دیگه....
دوست داری باهات چطور برخورد بشه؟ با دیگران اون شکلی باش...
ترازوتو اول برای خودت تنظیم کن :)))) 🎇🎇🎇
.
و خب
باید بدونیم که نمی تونیم به همه کمک کنیم و گاهی در مسیر کمک به دیگران به خودمون آسیب می زنیم.
باید بدونیم آخر سر هیچکس مهم تر از ما نیست...
و مهم تر اینکه باید بدونیم همه ما را دوست نخواهند داشت...همونطور که ما همه را :)))
.
راه حل برخورد با افراد سمی??
فاصله گرفتن از اونا و همینطور تغذیه و تقویت نکردن شخصیت نمایشی این افراد بهترین راه حله...
.
و لطفا:)//
مواظب باشیم که ی روز تبدیل به ی آدم سمی نشیم...
ی روز که توی روزمرگیهامون دست و پا می زنیم،
ی روز که شبیه آرزوهامون نشدیم...
ی روز که دیگه اون آدم سابق نبودیم...
ی روز که از آدمها نا امید شدیم...
هر چی که شد بیائید قول بدیم به خودمون که سمی نشیم، زهر دار و کشنده...
آدما می تونن توی شب زندگی ولی روز رو برای بقیه ترسیم کنن و این کار هر کسی نیست...
ی قلب بزرگ می خواد و ریشه های قوی که دست هیچ طوفانی بهش نمی رسه.....................🎇🎇🎇
به قلم TaMe
