مجیدرضا سیمخواه، سرمربی پیشین تیم ملی کشتی فرنگی کشورمان در گفتوگو با طرفداری پیرامون نتایج فرنگیکاران در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۲ – بلگراد اظهار داشت:
در شرایطی که تیمهای روسیه و بلاروس در مسابقات حضور نداشتند با اظهارات محمد بنا توقعات افزایش یافت اما محاسباتی اشتباه صورت گرفت و در این دوره به جز نتایج که چنگی به دل نمیزد، بدنهای سرحال و آمادهای را هم از کشتیگیران کشورمان ندیدیم. بهجز اوزان ۱۳۰ و ۹۷ کیلوگرم، بچهها از نظر بدنی شرایط مناسبی نداشتند.
وی در ادامه بیان داشت:
محمدهادی ساروی با وجود شرایط بدنی نسبتاً خوب به تاکتیکهای اشتباه باخت اما محمدرضا گرایی اصلاً توان ۶ دقیقه کشتی پرفشار را نداشت و بر همین اساس بود که سعی میکرد کشتیها را هر چه سریعتر ۸ بر صفر کند و بیرون بیاید که دست آخر هم مدال طلا به همین علت از دستش پرید. گرایی نیازی به ۸ بر صفر نداشت و میتوانست با اختلاف کمتر هم قهرمان شود اما بدنها در بلگراد خوب نبودند.
سیمخواه درباره انتقادها به سرمربی تیم ملی گفت:
متأسفانه چند سالی هست که جوی راه افتاده که در مواقع قهرمانی و پیروزی همه بگویند کار سرمربی بوده و وقت شکست، همه مقصر باشند به جز سرمربی. مجموعه کشتی فرنگی اعم از کادرفنی، فدراسیون و دستاندرکاران در این اتفاق مقصر و دخیل هستند. بدون انتخابی و با مدیریت گلخانهای که نمیشود تیم ملی ساخت. صداوسیما هم در اختیار بناست و همه اتفاقات را ماست مالی میکنند. کسی به بنا کاری ندارد و این در حالی است که نفرات ۲ و ۳ هر وزن به خاطر همین سیاستهای غلط سرمربی دچار یأس، بیانگیزگی و ناامیدی شدهاند.
او در همین باره عنوان داشت:
یک آدم سالم و طاهر را هم که چند سال با تمام اختیارات یک جا قرار بدهی، غرور و نخوت میگیرد. محمدهادی ساروی را یک سال کنار طاقچه گذاشتند تا خش رویش نیفتد، از آن طرف مهدی بالی را به هر تورنمنتی بردند و او فرسوده شد؛ خب ساروی تنش به تن کشتیگیری نخورده که بخواهد در بلگراد عنواندار جهان و المپیک را شکست بدهد. همیشه هم میگویند کشتیگیران ما جوان هستند؛ قهرمان جهان و برنز المپیک در ۲۳، ۲۴ سالگی یعنی در اوج پختگی نه جوانی. اینها همهاش بهانه است.
سرمربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی ابراز داشت:
زنجیری کشیدهاند و دایرهای گذاشتهاند که کسی نتواند واردش شود و هر کسی هم انتقاد کند، به بدترین شکل به او تهمت و ناروا میگویند. تمام قدرت به یک نفر داده شده و این چرخه معیوب است. چرا احد پازاج که سرمربی تیم قهرمان جهان بود، تغییر کرد تا تیم را محمد بنا به المپیک ببرد؟! این استعفایی هم که میگویند برای من مثل روز روشن است که نهایت یک سال بعد باز هم بنا برمیگردد و تیم را باید خودش به المپیک ۲۰۲۴ ببرد؛ بنا در کشتی فرنگی هست تا هر وقتی خودش بخواهد، نه فدراسیون.
وی در این رابطه تأکید داشت:
کسی دیگر جرأت سرمربیگری تیم ملی کشتی فرنگی را ندارد چون فقط حمله میکنند. المپیک ۲۰۰۸ تیم با همان ترکیبی به بازیها رفت که در المپیک ۲۰۱۶ ریو پا به تورنمنت گذاشت. آن ۳ طلای المپیک ۲۰۱۲ لندن هم قطعاً زحمات بچهها و کادر بوده اما همان ترکیب چرا در ریو نتیجه نگرفت؟! آن سال حتی اگر همه هم با هم متحد میشد، قابلیت کسب یک مدال طلا را هم نداشتیم.
سیمخواه در ادامه گفت:
مگر به کسی فرصت عرضاندام دادهاند که میگویند کسی جایگزین بنا نیست؟! اصلاً محمد بنا میخواست سال ۲۰۰۴ برای همیشه از ایران برود، اگر او نبود یعنی ما هیچی در کشتی نمیشدیم؟! الان که تیمهای نوجوانان و جوانان به قهرمانی آسیا و جهان میرسند مگر محمد بنا تیم را ساخته؟! به هر کسی هم فرصت داده شد، آن قدر توهین و تهمت و افترا و ناروا زدند و گفتند که طرف زندگیاش نابود شود. نگذاشتند کسی در کشتی فرنگی نفس بکشد چون هر کاری محمد بنا کند، طلاست!
او در مورد این بحران تصریح داشت:
زمانی که من سرمربی تیم ملی شدم، فقط ۲ قهرمانی آسیا داشتیم و با من به ۴ تا رسیدیم. اصلاً به جز من مگر بقیه بد کار کردهاند؟! از بنا انتقاد نمیکنند چون میترسند و میگویند کشتی فرنگی اصلاً قهرمان جهان نشده! دیگر ما هم جرأت سرمربیگری تیم ملی را نداریم چون هم اعصابمان را از بین میبرند و هم خانوادهمان را از هم میپاشانند! تیمهایی را هم که به سرمربی بینوای بعدی میدهند، آش و لاش است! هر سری ما جوان درست کردیم، آنها بردند و باختند. خب کشتی دنیا همین است؛ ببینید لوپز یا کایالپ را.
نایبقهرمان کشتی فرنگی جهان اذعان داشت:
هر چیزی هم میشود، میگویند اشتباه داوری. امسال در آزاد و فرنگی قضاوتهای فوقالعادهای داشتیم و الان چنین چیزی نیست که داور سر کسی را بِبُرَد؛ مگر زمان ماست؟! نتیجه را رها کنید؛ امروز هزاران نفر امثال علی ارسلان از ایران دور شدهاند و یا درگیر منجلاب اعتیاد و مشکلات هستند چون از تیم ملی دورشان کردهاند. انگیزهای برای نفرات دوم و سوم هر وزن نگذاشتهاند و همه را نابود کردهاند.
وی همچنین خاطرنشان ساخت:
۱۵ نفر را جدا کردهاند و چه ببازند و چه ببرند، با آنها هستند. خودشان را به خواب زدهاند و نمیبینند اگر ۱۰ مدال کسب شده، ۵۰ مدال را هم از بین بردهاند. انتخابی نیست و وقتی انتخابی نباشد، عدالتی هم در کار نیست. خود حمید سوریان مگر انتخابی داشت؟! یا هر کس دیگر.
سیمخواه در پایان گفت:
برخیها منفعت دارند و سکوت میکنند، برخیها هم منفعت دارند و ماستمالی میکنند. دیدن ظلم و حرف نزدن یعنی خود ظلم، یعنی تأسف. فقط هر بار کلاهی سر مردم میگذارند و بس.