به نظر می رسد با وجود خبرهایی که از اردوی پرسپولیس مبنی بر آنالیز تیم النصر به گوش می رسید، سرخ پوشان با شناخت حداقلی پا به میدان گذاشتند.
به گزارش طرفداری، طی دو هفته اخیر بسته های خبری زیادی مبنی بر آنالیز کامل النصر از سوی گروه فنی پرسپولیس از نوع و شیوه بازی تیم النصر و نقاط قوت و ضعف بازیکنان این تیم از مجموعه تیم پرسپولیس به رسانه ها و به ویژه فضای مجازی می رسید و این روزهای آخر حتی عنوان می شد محمد عسگری و مهرداد خانیان آنالیزورهای اصلی یحیی گل محمدی تا پاسی از شب به نوع و شیوه بازی حریف پرداخته اند.
این در حالی است که از همان زمان مصدومیت مهدی ترابی و تعویض عجیب شهاب زاهدی ابهامات زیادی را ایجاد کرد چرا که هدف به میدان فرستادن زوج امیری - عمری از ابتدای بازی در خط حمله کاملا متفاوت بود با بازی دادن به مهاجمی چون شهاب زاهدی.
از این تصمیم عجیب که بگذریم به نوع حملات پرسپولیس روی دروازه النصر می رسیم. البته اگر بتوان این حرکات را حرکات هجومی تلقی کرد چرا که پرسپولیس تصمیم داشت از کناره ها به دروازه حریف برسد آن هم درحالی که هر علاقه مند به فوتبالی اگر تنها چند بازی قبلی النصر را می دید متوجه می شود پاشنه آشیل این تیم، کندی مدافعان میانی و فضای عمیق و زیاد بین دو مدافع کند مرکزی النصری ها است نه مدافعان کناری!
از این رو کاملا مشخص و واضح است هر چقدر کادر فنی النصر به خوبی سبک بازی پرسپولیس را آنالیز کرده و بارها از فضای بزرگ پشت مدافعان کناری این تیم استفاده کرد، در طول 90 دقیقه پرسپولیس اصلا از خط دفاعی کُند و ایستای النصر بهره نبرد و حتی یک بار نیز تلاشی برای نفوذ به قلب خط دفاعی این تیم نکرد.
عجیب تر این که شاخصه بازی پرسپولیس مالکیت توپ، پاس های کوتاه، بازیسازی از دروازه خودی با بیرانوند و مدافعان، پرس زیاد روی مدافعان و گلر حریف و بازی با حوصله است اما پرسپولیس در بازی دیشب مقابل النصر هیچکدام از این شاخصه ها را ارائه نکرد و حتی به عنوان بهترین تیم ایران در پاس های پرتعداد، نمی توانست 3 یا 4 پاس سالم (منظور پاس موثر است) را در خط میانی و در زمین حریف رد و بدل کند. به هر روی همان طور که مشهود است، پرسپولیس از نظر روحی و روانی از النصر ترسیده بود و همان ایراد همیشگی به مجموعه تیم نیز منتقل شده بود. بازی محافظه کارانه و این که هدف گل نخوردن است نه گل زدن. این گونه بود که پرسپولیس پس از دریافت گل اول نیز همچنان دفاع می کرد و مرور دوباره بازی نشان می دهد تعویض های هجومی این تیم از دقیقه 88 شروع شد. یعنی دو دقیقه مانده به پایان بازی تا شاید سروش رفیعی و یاسین سلمانی و امید عالیشاه معجزه کنند. هرچند سلمانی داشت در همان دو دقیقه دست به کار بزرگی می زد که البته نشد.
به هر روی این یک واقعیت است که پرسپولیس شاید در برخی بازی های داخلی مشکل آنالیز نداشته باشد اما در بازی های بزرگ داخلی و بازی های آسیایی خود به شدت در این بخش ضعف دارد و یحیی گل محمدی با وجود رفاقت زیادی که با آنالیزورهایش دارد باید در این خصوص تدبیر مناسبی بیاندیشد.
