عبدالرسول حیدریجالب است فوتبال دولتی در رقابت های بین الملی و خارجی هیچ موفقیت و افتخاری ندارد اما در داخل و در سطح کشور با سهل انگاری مسولین فدراسیون فوتبال و برخی از هیات های فوتبال استان ها و انتظامات ورزشگاه اوج این فوتبال و لحظات حساس و مهم را با چوب و چماقو چاقو و نهایتا با قمه کشی به رخ فوتبال حرفه ای می کشند و مرتب در دادگاه و کمیته اخلاق و.... شکایت کشی و به محکوم کردن همدیگر مشغول می باشند.فوتبال به عنوان پرطرفدارترین ورزش دنیا،طی دو دهه گذشته تبدیل به حیاط خلوت برخی سیاسیون شده است و صاحبان قدرت و ثروت با شهوت سیری ناپذیر شهرت پا به عرصه ای گذاشته اند که با آن کاملا بیگانه هستند.این افراد که به رغم خود خیلی زرنگ هستند هرلحظه با نقاب های مختلفی ظاهر می شوند.مدیران کوتوله و تنگ نظری که با حربه های کثیفی چون تهدید،دروغ،مخبرپروری،حذف افراد با دانش و شایسته و از همه پلشت تر سیاست تفرقه بیانداز و حکومت کن،راه و روش اداری خود را به محیط فوتبال تسری می دهند.فوتبال چون طفلی معصوم ،بازیچه ی دست سیاسیونی شده است که بدنبال محبوبیت و شهرت از هیچ اقدام زشت و غیراخلاقی کوتاهی نمی کنند..فوتبالی که هیچ چیزش شبیه فوتبال واقعی نیست.