سلام به همگی
اگه حوصلشو داشتین بخونین یه کم شاید طولانی باشه ...
من حقیقتش دیپلم انسانی دارم. چون از همون کلاس دهم علاقم به ریاضی بود الان دارم واسه کنکور ریاضی میخونم.
تابستون ۱۴۰۱ دیپلم گرفتم
از همون موقع خواستم یه سال بمونم پشت کنکور واسه ریاضی ولی انقدر درگیر حاشیه های اون قضیه ی تاثیر قطعی معدل شدم که نصف وقتم هدر رفت، نصف دیگه رو هم بخاطر تنبلی و اینکه چجوری تو این وقت کم درسا رو جمع کنم سوخت
بعدش گفتم فقط و فقط یه سال دیگه میمونم پشت کنکور
الان دارم واسش میخونم
حالا نمیخوام درباره روش درس خوندن و اینکه سطح فعلیم چجوریه و اینجور چیزا حرف بزنم ؛ فقط یک کلام میخوام بدونم بنظرتون ریاضی بشرط علاقه و یه استعداد نسبی، ارزش پشت کنکور موندن داره؟
من به رشته های تاپی مثل برق شریف و دکتری پیوسته ی بیوتک (همونی که فقط دانشگاه تهران داره) و ... دارم فکر میکنم
آدم اگه بخواد تو ایران بمونه و مهاجرت نکنه، منطقیه واسه این رشته ها تلاش کنه؟
فکر و خیال و استرس بیچارم کرده. آخر شبا شده کابوس من
موقع خواب، عذاب وجدان اینکه تا الان موندم پشت کنکور مغزمو ساییده. از الان کف سرم قشنگ معلومه انقدر که مو هام ریخته
یه وضعیه که از الان بهم میگن برو مو بکار (:
خیلی وقتا فکر میکنم تو دورانی که اکثرا یا واسه تجربی میمون پشت کنکور یا اینکه کلا درسو میذارن کنار، من دارم حماقت میکنم که واسه ریاضی پشت کنکور میمونم. احساس میکنم دارم وقتمو الکی تلف میکنم.
وجدانا دیگه روم نمیشه به پدر مادرم نگاه کنم
هم سن و سالام تو فامیل کمک دست پدرشونن، حداقلش دارن کار و کاسبی میکنن پیشرفت میکنن تجربه کسب کردن بعضیاشونم سربازی رو دارن تموم میکنن، ولی من هنوز درگیر این کنکور مزخرفم و دو قرون پول تو جیبم نیست سربازیمم مونده. انقدری از ریاضی خوشم میاد که جوونیم داره هدر میره و کلی فرصت از دست میدم، ولی بازم ازش دل نکندم (هرچند نمیدونم شایدم این علاقه بعد رفتن به دانشگاه به مرور زمان از بین بره)
خلاصه که نظرتونو میخوام بدونم
رک و رو راست بگین کارم منطقیه یا نه
از خدامه همین فردا پاشم برم کارگری ولی ترسم اینه که حسرت ریاضی و دانشگاه شریف تا آخر عمر به دلم بمونه
هرچی هم که بگین ناراحت نمیشم❤
دمتونم گرم
