تخریب استادیوم یکی از دلخراش ترین اتفاقات دنیای فوتبال است. در حالی که ممکن است بسیاری از هواداران از انتقال تیم محبوبشان به ورزشگاه مدرن تر و بزرگتر خوشحال باشند، عده ای هم هستند که خاطرات زیادی را میان سکوهای زمین قدیمی جا گذاشته اند و از این جابجایی افسوس میخورند. علی ایحال در این مطلب قصد داریم نگاهی به نمادین ترین و خاطره انگیزترین ورزشگاه هایی که دیگر میان ما نیستند بیندازیم.
1. دل آلپی:
ساخت استادیوم دل آلپی در سال 1988 آغاز شد و هنگام برگزاری جام جهانی 1990 به بهره برداری رسید و میزبان یکی از کلاسیک ترین بازی های جام جهانی در نیمه نهایی آن رقابت ها میان آلمان و انگلیس بود. دو دلیل عمده در تخریب این ورزشگاه پیست دومیدانی و موقعیت مکانی آن بود. پیست دومیدانی که زمین که زمین را احاطه کرده بود باعث میشد تماشاچی دید ضعیفی نسبت به بازی داشته باشد و مکان آن که در حومه شهر تورین واقع شده بود دست به دست هم داد تا تنها بعد 19 سال آن را به بولدوزرها بسپارند و تخریب کنند.
2. ویسنته کالدرون:
استادیوم ویسنته کالدرون که در جوار رودخانه مانزانارس شهر مادرید ساخته شده است در ابتدا به اسم رودخانه مذکور نامگذاری گردید، سپس به نام رئیس بزرگ و موفق اتلتیکومادرید یعنی ویسنته کالدرون تغییرنام داد. با موفقیت روزافزون اتلتیکومادرید تصمیم به انتقال این تیم به به استادیوم زیبا و مدرن تر متروپولیتانو در سال 2017 گرفته شد. ورزشگاه ویسنته کالدرون هم در سال 2019 تخریب شد.
3. پارک اشتادیون:
ورزشگاهی که در سال 1973 در شهر گلزن کزشن آلمان برای میزبانی از بازی های جام جهانی 1974 ساخته شد. یکی از معروف ترین بازی های جام جهانی میان یوگوسلاوی و زئیر در این ورزشگاه برگزار شد که با برتری 9 بر صفر یوگوسلاوی به پایان رسید و پس از این تورنومنت تا سال 2001 ورزشگاه خانگی شالکه04 بود. آخرین بازی که در این استادیوم برگزار شد شالکه را در آستانه قهرمانی بوندسلیگا قرار داد اما در نهایت قافیه را به بایرن مونیخ باختند.
4. هایبری:
این ورزشگاه که به علت موقعیت مکانی آن در منطقه هایبری به این نام شناخته می شود از سال 1913 تا 2006 میزبان بازی های خانگی آرسنال بود. با ورود آرسن ونگر به لندن، آرسنال به یکی از قدرتهای لیگ تبدیل شد و ورزشگاه 38هزار نفری هایبری جوابگوی جمعیت عظیم طرفداران آرسنال نبود، از طرفی افزایش ظرفیت این ورزشگاه به دلیل شلوغی منطقه امکان پذیر نبود. پس تصمیم به نقل مکان به استادیوم امارات گرفته شد اما روح آرسنال برای همیشه در هایبری جاماند.
5. آیرسوم پارک:
ورزشگاه دیگر این لیست آیرسوم پارک است که در سال 1903 بنا گردید و تا سال 1997 به وسیاه میدلزبورو مورد استفاده قرار میگرفت. همچنین یکی از ورزشگاه های منتخب جام جهانی 1966 بود که شگفتی بزرگی هم در آن رقم خورد، جایی که کره شمالی با نتیجه یک بر صفر ایتالیای مدعی را شکست داد و به دور یک چهارم نهایی صعود کرد. از سال 1997 میدلزبورو به ورزشگاه ریورساید نقل مکان کرد.
6. راسوندا:
استادیوم راسوندا از سال 1937 که ساخته شد تا سال 2013 میزبان بازی های ملی کشور سوئدبود. در حالی که ورزشگاه های این لیست شاهد بازی های بزرگی بوده اند، راسوندا دارای رکوردی منحصربفرد استف جاییکه در سال 1958 میزبان فینال جام جهانی بین برزیل و سوئد بود و پله 17 ساله جام ژول ریمه را به خانه برد و 41 سال بعد میزبان فینال جام جهانی زنان بین چین و آمریکا که با قهرمانی ایالات متحده به پایان رسید.
7. وایت هارت لین:
از آنجایی که در مورد هایبری صحبت کردیم، بی انصافی است که به رقیب سرسخت آنها در شمال لندن اشاره نکنیم. داستان نقل مکان به استادیوم جدید در دو باشگاه تقریبا مشابه هم است. تاتنهام که از سال 1898 در وایت هارت لین بازی میکرد، با رشد و موفقیت های باشگاه نیاز به ورزشگاه مدرن تر و بزرگتر داشت. گفته میشود این اسم از میخانه وایت هارت در نزدیکی استادیوم گرفته شده یا از استگاه راه آهن وایت هارت که در نزدیکی ورزشگاه محل قرار هواداران قبل از بازی بود. در سال 2017 کار تخریب استادیوم آغاز شد و ورزشگاه جدید تقریبا در همان محل قبل ساخته شد.
8. بولین گراند:
قبل از جابجایی تاتنهام به ورزشگاه جدید، همسایه لندنی آنها، وستهام نیز استادیوم تاریخی خود را به مقصد ورزشگاه جدید رها کرد. در سال 1904 وستهام یونایتد با باشگاه محلی دیگری به نام بولین کاسل ادغام شد و زمین آنها را تصاحب کرد. بنابراین برای استادیوم مورد نظر از نام بولین گراند استفاده شد. با گذشت زمان این نام هم تغییر یافت و با آپتون پارک که اسم محله ی استادیوم است جایگزین شد. وستهم تا سال 2016 در این ورزشگاه از حریفان میزبانی میکرد تا به ورزشگاه جدیدش نقل مکان کرد.
9. وانکدورف:
استادیوم دیگری که در طول سالیان متمادی میزبان رویدادهای برجسته بسیاری بوده، وانکدورف برن است. این ورزشگاه در سال 1925 ساخته شد و تا سال 2001 میزبان بای های خانگی یانگ بویز بود. مشهورترین بازی که در این ورزشگاه انجام شد فینال جام جهانی 1954 بین مجارستان و آلمان بود که به معجزه برن معروف شد و تیم ملی آلمان با شگفتی بسیار بزرگ مجارستان را مغلوب کرد. در سال 2001 وانکدورف تعطیل شد و استادیوم جدیدی با نام استید د سوئیس در آن محل ساخته شد اما در سال 2020 با اصرار بسیاری از طرفداران نام ورزشگاه به وانکدورف تغییر یافت.
10. کاتکین پارک:
این ورزشگاه که در سال 1884 بنا شد میزبان بای های خانگی کوئینز پارک اسکاتلند بود و تا سال 1967 که تیم مذکور منحل شد، استادیوم به عنوان خانه آنها عمل میکرد. از سال 1967 تاکنون بدون اینکه تیمی از این ورزشگاه استفاده کند در اختیار عموم است و شهروندان به عنوان محل بازی از آن استفاده میکنند.
11. لس کورتس:
همانگونه که میدانید نیوکمپ یکی از مشهورترین و زیباترین ورزشگاه های حال حاضر جهان است که متعلق به باشگاه بارسلونا می باشد، اما قبل از نیوکمپ بارسلونا در استادیوم دیگری به نام لس کورتس از حریفان میزبانی میکرد. این ورزشگاه که تا سال 1957 در اختیار بارسلونا بود توسط خوان گمپر، موسس سوئیسی الاصل باشگاه ساخته شد. تنها سه سال پس از افتتاح، ورزشگاه پس از یک حادثه جنجالی به مدت شش ماه تعطیل شد. هواداران بارسا سرود ملی اسپانیا را مورد تمسخر قرار دادند و هو کردند، دیکتاتور وقت اسپانیا، دریورا از این موضوع ناراحت شد و تصمیم گرفت خوان گمپر را تبعید کند، زیرا گفته میشد او ملی گرایی کاتالان را ترویج میداد.
12. ومبلی اورجینال:
تنها ورزشگاهی که شایسته حسن ختام لیست است بدون شک ومبلی لندن، کلیسای جامع فوتبال است. این لقبی است که پله افسانه ای به این ورزشگاه داده است. در این استادیوم انگلیس در فینال جام جهانی 1966 آلمان را شکست داد و قهرمان جهان شد، متقاعبا آلمان نیز در فینال یورو 1996 جمهوری چک را شکست داد و قهرمان اروپا شد. این ورزشگاه که در سال 1922 ساخته شد، هرساله میزبان فینال هل حذفی انگلستان بود. اولین بازی که در آن انجام شد بین تیم های بولتون و وستهام بود و آخرین بازی انگلیس در این ورزشگاه با آلمان بود که تیم مهمان با نتیجه یک بر صفر به پیروزی رسید. پس از سال 2007 تیم ملی انگلیس به ورزشگاه جدید ومبلی نقل مکان کرد.
اگر ورزشگاه دیگری در ذهن دارید و در لیست نیست در کامنت ها ذکر کنید.
(هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع مشکل شرعی و قانونی دارد)
