مهدی محمدیهمهچیز در استقلال "بعداً" مشخص میشه، ولی در پرسپولیس "همه‌چیز از قبل قطعی‌ست"!
رامین رضاییان، یکی از بهترین‌های استقلال در این فصل، هنوز تمدید نکرده.
قرارداد خیلی از ستاره‌های استقلال — از چشمی گرفته تا اندونگ — همگی موکول شده به بعد از جام حذفی.
می‌دونید چرا؟ چون تو استقلال همیشه شرایط غیرقطعی، مبهم و منوط به آینده‌ست.
همیشه باید صبر کرد، دید، بررسی کرد، مذاکره کرد، منتظر موند.
اما اون‌طرف، تو پرسپولیس چه خبره؟
🔴 قراردادها قبل از پایان لیگ بسته می‌شن
🔴 مذاکره‌ها رسانه‌ای نمی‌شن؛ مستقیم می‌رن دفتر، امضا می‌کنن، تموم
🔴 بازیکنای کلیدی با دست پر برمی‌گردن
🔴 خریدای بزرگ از دل تیمای دیگه، بی‌سروصدا قطعی می‌شن
📌 پرسش ساده‌ست: چرا برای استقلال همه‌چیز «در دست بررسی» و «بعد از فلان بازی» و «بعد از جلسات آتی»ـه؟
📌 چرا برای پرسپولیس همه‌چیز سریع، رسمی و نهایی‌ـه؟
اینجا هم تفاوت همیشگیه:
رسانه، فشار، عدم‌ثبات مالی، و نداشتن پشتوانه مشخص برای استقلال
در مقابلش: حمایت سیستماتیک، مافیا، بی‌سقف بودن، و رسانه‌های کاملاً همسو برای پرسپولیس
وقتی تیمی مثل استقلال حتی برای نگه داشتن بهترین بازیکنش باید منتظر جام حذفی بمونه،
اما تیم رقیب داره یکی‌یکی ستاره جذب می‌کنه و تمدید می‌کنه،
اون‌وقت دیگه اسم این فوتبال، "رقابتی" نیست... اسمش مهندسی‌شده‌ست.
