طرفداری | انتقال آندرهآ پیرلو به یوونتوس در تابستان ۲۰۱۱ یکی از نقاط عطف تاریخ معاصر این باشگاه و سری آ ایتالیا محسوب میشود. این انتقال که بهصورت رایگان انجام شد، نهتنها مسیر حرفهای پیرلو را احیا کرد، بلکه نقشی تعیینکننده در بازسازی یوونتوس و بازگشت این تیم به قلههای موفقیت در ایتالیا و اروپا ایفا نمود. در ادامه، جزئیات این انتقال، زمینههای آن، و تأثیرات گستردهاش بر پروژه بازسازی یوونتوس و قهرمانیهای این تیم بهصورت جامع بررسی میشود.
زمینه و شرایط انتقال
آندرهآ پیرلو در سال ۲۰۱۱، 32 ساله بود و یک دهه از حضور او در میلان میگذشت. او در روسونری به افتخاراتی نظیر دو قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا (2003 و 2007)، دو عنوان قهرمانی سری آ (2004 و 2011)، و یک جام حذفی ایتالیا دست یافته بود. با این حال، در فصل آخر حضورش در میلان (11-2010)، مصدومیتهای پیدرپی و افت نسبی عملکردش باعث شد که مدیریت میلان بهویژه ماسیمیلیانو الگری (مربی وقت تیم) تصمیم به عدم تمدید قرارداد او بگیرد. این تصمیم بر این فرض استوار بود که پیرلو دیگر توانایی رقابت در بالاترین سطح را ندارد و دوران اوجش به پایان رسیده است.
آندره آ پیرلو در پیراهن میلان
در سوی دیگر، یوونتوس در سال ۲۰۱۱ در وضعیت بحرانی به سر میبرد. این باشگاه پس از رسوایی کالچوپولی در سال ۲۰۰۶ که منجر به سقوط به سری بی و از دست دادن جایگاهش در فوتبال ایتالیا شد، در تلاش برای بازسازی خود بود. یوونتوس در دو فصل پیش از ۲۰۱۱ (10-2009 و 11-2010) به ترتیب در ردههای ششم و هفتم سری آ قرار گرفته و فاقد ثبات و هویت تاکتیکی بود. انتصاب آنتونیو کونته بهعنوان سرمربی و جوزپه ماروتا بهعنوان مدیر ورزشی در سال ۲۰۱۰، سرآغاز پروژهای بلندپروازانه برای احیای یوونتوس بود. در این راستا، ماروتا با شناسایی فرصت جذب پیرلو بهصورت رایگان، تصمیمی گرفت که بعدها بهعنوان یکی از هوشمندانهترین اقدامات نقلوانتقالاتی تاریخ سری آ شناخته شد.
انتقال پیرلو در ژوئن ۲۰۱۱ نهایی شد. او با قراردادی سهساله (تا سال ۲۰۱۴) و حقوق سالیانه حدود ۴ میلیون یورو (خالص) به یوونتوس پیوست. این انتقال در آن زمان با تردیدهایی همراه بود، زیرا بسیاری از کارشناسان و هواداران معتقد بودند که پیرلو به دلیل سن و مصدومیتهای اخیرش نمیتواند تأثیر قابلتوجهی داشته باشد.
آندره آ پیرلو در پیراهن یوونتوس
انتقال پیرلو به یوونتوس نهتنها یک موفقیت فردی برای این بازیکن بود، بلکه بهعنوان ستون اصلی پروژه بازسازی یوونتوس عمل کرد. این پروژه که با هدف بازگرداندن یوونتوس به جایگاه سنتیاش بهعنوان قدرت برتر ایتالیا و رقابت در اروپا طراحی شده بود، به لطف حضور پیرلو به سرعت به نتایج درخشانی دست یافت. تأثیرات این انتقال را میتوان در چند بعد کلیدی بررسی کرد:
۱. تحول تاکتیکی یوونتوس
آنتونیو کونته در فصل 12-2011 از سیستمهای ۲-۵-۳ و 1-3-2-4 استفاده میکرد که نیازمند یک هافبک مرکزی با توانایی بازیخوانی، توزیع دقیق توپ، و کنترل ریتم بازی بود. پیرلو بهعنوان رجیستا، نقشی محوری در این سیستم ایفا کرد. او با پاسهای بلند و کوتاه دقیق، توانایی باز کردن دفاعهای فشرده، و ضربات آزاد استثنایی، به یوونتوس امکان داد تا بازیسازی را از خط دفاعی آغاز کند و مالکیت توپ را به دست بگیرد. پیرلو در کنار کلودیو مارکیزیو و آرتورو ویدال، مثلثی افسانهای در خط هافبک تشکیل داد که ترکیبی از خلاقیت، قدرت، و انرژی را ارائه میکرد. ویدال با دوندگی و تکلهایش، مارکیزیو با تحرک و بازی دوطرفه، و پیرلو با هوش و دید استراتژیکش، مکمل یکدیگر بودند. این مثلث به یوونتوس اجازه داد تا در برابر هر نوع حریفی، چه در سری آ و چه در اروپا، برتری تاکتیکی داشته باشد.
یوونتوس در فصل 12-2011
۲. موفقیتهای تیمی
حضور پیرلو بهطور مستقیم با دورهای از سلطه یوونتوس در سری آ و بازگشت این تیم به رقابتهای اروپایی همراه بود. مهمترین دستاوردهای یوونتوس در دوران حضور پیرلو عبارتند از:
سری آ:
- فصل 12-2011: یوونتوس در اولین فصل حضور پیرلو، قهرمان سری آ شد و در کل فصل حتی یک شکست را تجربه نکرد (رکوردی تاریخی با ۲۳ برد و ۱۵ تساوی). پیرلو با ۳ گل و ۱۳ پاس گل، نقش کلیدی در این موفقیت داشت.
- فصل 13-2012: یوونتوس با ۸۷ امتیاز و تنها ۴ شکست، دومین اسکودتوی متوالی را کسب کرد. پاسهای کلیدی پیرلو و تواناییاش در مدیریت بازی در لحظات حساس، بار دیگر تعیینکننده بود.
- فصل 14-2013: یوونتوس با رکورد بیسابقه ۱۰۲ امتیاز قهرمان شد. پیرلو در این فصل با ۴ گل و ۷ پاس گل، همچنان یکی از مهرههای اصلی تیم بود.
- فصل 15-2014: با هدایت ماسیمیلیانو الگری، یوونتوس چهارمین قهرمانی متوالی را به دست آورد. پیرلو در این فصل بهویژه در بازیهای بزرگ، نقش رهبری داشت.
لیگ قهرمانان اروپا
یوونتوس در فصل 15-2014 با حضور پیرلو به فینال لیگ قهرمانان اروپا راه یافت، دستاوردی که از سال ۲۰۰۳ برای این تیم تکرار نشده بود. پیرلو در این رقابتها بهویژه در مراحل حذفی، با پاسهای کلیدی و ضربات آزاد خود نقش مهمی ایفا کرد. اگرچه یوونتوس در فینال با نتیجه ۳-۱ به بارسلونا باخت، اما این موفقیت نشاندهنده بازگشت یوونتوس به سطح اول فوتبال اروپا بود.
آندره آ پیرلو و قهرمانی لیگ با یوونتوس
۳. تأثیر روانی
پیرلو بهعنوان بازیکنی با تجربه قهرمانی در بالاترین سطوح (سری آ، لیگ قهرمانان، و جام جهانی ۲۰۰۶ با ایتالیا)، ذهنیت برندهای به یوونتوس تزریق کرد. این تیم که در سالهای پس از کالچوپولی با بحران هویت و اعتمادبهنفس مواجه بود، با حضور پیرلو بهعنوان یک لیدر خاموش، روحیه و حرفهایگری جدیدی پیدا کرد. او با آرامش در زمین، دقت در جزئیات، و توانایی مدیریت فشار، الگویی برای بازیکنان جوانتر نظیر مارکیزیو، پل پوگبا (که در ۲۰۱۲ به تیم پیوست)، و استفانو استورارو شد. علاوه بر این، انتقال پیرلو از میلان، رقیب سنتی یوونتوس، پیام قدرتمندی به رقبا و هواداران ارسال کرد: یوونتوس در حال بازگشت به اوج است و حتی بازیکنانی که توسط رقبا کنار گذاشته میشوند، میتوانند در تورین به ستارگان بزرگی تبدیل شوند.
۴. احیای حرفهٔ پیرلو
این انتقال نهتنها برای یوونتوس، بلکه برای خود پیرلو نیز نقطه عطفی بود. او که در میلان به حاشیه رانده شده بود، در یوونتوس بار دیگر به یکی از بهترین هافبکهای جهان تبدیل شد. در سال ۲۰۱۲، او به تیم منتخب یوفا راه یافت و در همان سال در ردهبندی توپ طلا در جایگاه هفتم قرار گرفت. عملکرد درخشان او در یوونتوس همچنین باعث شد که تا سن ۳۶ سالگی در سطح اول اروپا بازی کند و حتی پس از ترک یوونتوس در سال ۲۰۱۵، در نیویورک سیتی افسی نیز به حرفهاش ادامه دهد.
آندره آ پیرلو بعدها به عنوان مربی به یوونتوس بازگشت.
جوزپه ماروتا با شناسایی فرصت جذب رایگان پیرلو و آنتونیو کونته با طراحی نقشی متناسب با تواناییهای او، نقشی کلیدی در موفقیت این انتقال داشتند. کونته شخصاً با پیرلو تماس گرفت و به او اطمینان داد که در یوونتوس نقش محوری خواهد داشت. این اعتماد، انگیزهای مضاعف به پیرلو داد تا خود را در تورین ثابت کند. پیرلو بعدها در زندگینامهاش ("من فکر میکنم، پس بازی میکنم") به این مکالمه اشاره کرد و آن را لحظهای تعیینکننده در تصمیمش برای پیوستن به یوونتوس توصیف نمود.
گلها و مهارتهای برتر آندره آ پیرلو