طرفداری | باسگاه پرسپولیس برای انتخاب جانشین اسماعیل کارتال، وقت را از دست نداد و خیلی زود سراغ یک نام متفاوت رفت؛ وحید هاشمیان. مربی‌ای که شاید هنوز خیلی‌ها او را با دوران بازی‌اش بشناسند تا با دوران مربی‌گری‌اش. اما آیا همین حالا زمان آن نرسیده که کمی متفاوت فکر کنیم؟ آیا وقتش نیست که به‌جای بازگشت به نام‌های تکراری مثل برانکو ایوانکوویچ و یحیی گل محمدی، پرسپولیس مربی جدید خودش را بسازد؟
باشگاه پرسپولیس پیش از این هم یک‌بار این مسیر را امتحان کرده بود؛ زمانی که اوسمار لاس ویرا بدون تجربه سرمربی‌گری در سطح اول، روی نیمکت نشست و اتفاقاً با حمایت درست باشگاه، به قهرمانی هم رسید. حالا نوبت وحید هاشمیان است تا یک پروژه جدید را آغاز کند.
آیا پرسپولیس بدون اورونوف و عبدالکریم می‌توانست کورس قهرمانی را ببرد؟
وقتی اوسمار هدایت تیم را بر عهده گرفت، به مدیریت باشگاه انتقادات زیادی وارد شد. اما با چند خرید خوب در پنجره نقل و انتقالاتی زمستان مثل اوستون اورونوف و عبدالکریم حسن، تیم ناگهان متحول شد. این دو بازیکن، ستون‌های اصلی قهرمانی پرسپولیس بودند. موفقیت اوسمار نشان داد که گاهی ابزار، از اسم مهم‌تر است. حالا همه نگاه‌ها به رضا درویش است؛ اگر او می‌خواهد دوباره مورد حمله هواداران قرار نگیرد باید نقاط ضعف پرسپولیس در چند پست را برطرف کند.
مربی جوان، جسارت بیشتر
پرسپولیس وارد دوران تغییر نسل شده است؛ میانگین سنی تیم بالاست و ستاره‌هایی مثل امید عالیشاه، وحید امیری، سروش رفیعی و مرتضی پورعلی‌گنجی شاید فصل‌های آخر حضورشان را سپری کنند. برای چنین تغییر نسلی، مربیان جوان همیشه انتخاب بهتری بوده‌اند. آن‌ها کمتر درگیر محافظه‌کاری می‌شوند، بیشتر به پدیده‌ها اعتماد می‌کنند و شهامت ریسک دارند. هاشمیان هم تجربه فعالیت در آکادمی‌های فوتبال آلمان را داشته و با نسل‌سازی بیگانه نیست.
دستیاران؛ انتخابی که همه‌چیز را عوض می‌کند
فرهاد مجیدی را به یاد بیاورید؛ حضور یک دستیار باتجربه مثل گابریله پین، همه انتظارات را تغییر داد و موفق به کسب قهرمانی با آبی‌پوشان شد. حالا برای وحید هاشمیان هم چنین انتخابی حیاتی است. حضور یک یا دو دستیار خارجی کاربلد می‌تواند ساختار فنی تیم را مستحکم کند و تجربه لازم را به نیمکت بیاورد. از طرف دیگر، حفظ چهره‌هایی مثل کریم باقری و افشین پیروانی در کادر فنی بسیار مهم است. باقری با بازیکنان رابطه‌ای قوی دارد و تجربه حضور در کادر فنی مربیانی مثل برانکو و یحیی را در کارنامه دارد. پیروانی هم در مدیریت حواشی و فشارهای بیرونی استاد است؛ چیزی که هاشمیان احتمالاً هنوز تجربه‌اش نکرده است.
مسیر جدید در پرسپولیس؛ مربی‌سازی به‌جای مربی‌مصرفی
چند بار دیگر می‌خواهیم نام‌هایی مثل برانکو یا یحیی را بشنویم؟ احترامشان محفوظ، اما آیا زمان آن نرسیده که پرسپولیس فلسفه‌اش را تغییر دهد؟ همان‌طور که باشگاه‌هایی مثل رئال مادرید از درون خودشان مربی ساختند، پرسپولیس هم می‌تواند مربیان نسل جدیدش را خودش بسازد. هاشمیان نه تنها پرسپولیسی‌ست، بلکه نگاهی مدرن دارد و در صورت حمایت، می‌تواند به یکی از مربیان آینده‌ساز فوتبال ایران تبدیل شود.
موفقیت وحید هاشمیان فقط به خودش بستگی ندارد؛ نقش مدیریت باشگاه و ابزارهایی که در اختیار او قرار می‌گیرد، سرنوشت این انتخاب را رقم می‌زند. حالا دیگر وقت آن رسیده که پرسپولیس به جای بازگشت به گذشته، روی ساختن آینده تمرکز کند.
