معصومه دده بالاحقیقتش انتخاب خیلی مشخصیه و اگه دوست دارین تحلیل منم بخونین که چرا رای من رافینیاس. لیائو یک فصل واقعا خیلی خفنی رو داشت توی سری آ و دائما با کواراتسخلیا توی خفن بودن رقابت می کردن. اما اون فصل هر جفتشون نهایتا تونستن ۴۰ تا تاثیرگذاری روی گل داشته باشن. منم نمیگم رافی خیلی بازیکن بزرگ و درخشانیه. اما از زمان نیمار و مسی ۲۰۱۴ و کریس ۲۰۱۷ ، رافینیا اولین بازیکنیه که تونسته آمار ۶۰+ تاثیرگذاری روی گل رو ثبت کنه. درحالی که لیائو و رافینیا هر دوشون فقط یک فصل پرایم داشتن این نکته ها هم اهمیت داره. رافینیا توی رده بندی توپ طلا آمار بالاتری رو از لیائو ثبت کرده. تاثیرگذاری های رافینیا به تنهایی ۱.۵ برابر بیشتر از لیائوئه. در حال خیلیا بارکولا رو بیشتر از لیائو قبول دارن. پس این نشون میده که لیائو اصلا و ابدا بازیکن با ثباتی نیستش و بازیکن مربی محوریه. زیر دست الگری یجور بازی میکنه. زیر دست کونسیسائو یجور. زیر دست پیولی یه جور دیگه. این سبک بازیکنا خیلی سینوسی هستن و به تاکتیک های مربی و عملکرد تیم خیلی ضربه وارد میکنن.
