این جمله رو در قضایای سیاسی یا فوتبال داخلی بین سرمربی ها شاید شنیده باشید.از تیکه محمود فکری به فرهاد مجیدی تا تیکه سیروس پورموسوی به رسول خطیبی.
این جمله یک ضربالمثل یا عبارت کنایهآمیز اخلاقی است و معنای بسیار عمیقی دارد.
🔹 معنی تحتاللفظی:
اگر در زمینی که غصبی (یعنی دزدیده یا بهناحق گرفته شده) است حتی جواهر (چیزی بسیار گرانبها و ارزشمند) بکاری، در نهایت خون (یعنی مصیبت، بدبختی، عذاب) برداشت خواهی کرد.
🔹 معنی کنایهای و اخلاقی:
هیچ کار یا موفقیتی که بر پایهی ظلم، دزدی، حقکشی یا ناحق بودن بنا شده باشد، نتیجهی خوبی نخواهد داشت.
حتی اگر ظاهرش پر زرقوبرق و پرمنفعت باشد، در پایان باعث رنج، درد و نابودی میشود.
🔹 به زبان ساده:
> هر کاری که بر پایه ناحق و ظلم بنا شود، عاقبت شری در پی دارد، نه خیر.
مثلاً اگر کسی با مال حرام خانه بسازد یا با حقالناس پیشرفت کند، این مثل میگوید در ظاهر شاید موفق شود، اما سرانجام جز درد و بدبختی نصیبش نمیشود.