اختصاصی طـرفداری- با نزدیک شدن به آغاز رقابت های کوپا آمریکا 2016 به مناسب 100مین سال برگزاری این رقابت ها، به بررسی تیم ملی برزیل می پردازیم.
این رقابت ها به مناسب 100مین سالگرد تأسیس کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی و رقابت های کوپا آمریکا در ایالات متحده برگزار خواهد شد. از زمان آغاز تورنمنت در سال 1916، این 45مین دوره بازی ها خواهد بود که به طور ویژه با توافقی که میان کونمبول و کونکاکاف صورت گرفته در آمریکا برگزار می شود.
قهرمان این تورنمنت، برای حضور در رقابت های جام کنفدراسیون های 2017 دعوت نخواهد شد، چرا که پیش تر شیلی با فتح کوپا آمریکا 2015 به این جایگاه رسیده است.
تیم ملی برزیل در گروه B رقابت ها با تیم های ملی اکوادور، هائیتی و پرو هم گروه شده است و برنامه بازی ها به شرح زیر است:
| تاریخ بازی | میزبان | میهمان | ورزشگاه |
| 15 خرداد | برزیل | اکوادور | رز باول، پاسادنا |
| 19 خرداد | هائیتی | برزیل | کمپینگ ورد، اورلاندو |
| 23 خرداد | برزیل | پرو | ژیلت، فاکسبورو |
| هدف اصلی برزیل در کوپا آمریکا 2016 |
ابتدا باید پرسید چرا همواره مسابقات کوپا آمریکا جز اولویت های اصلی تیم ملی برزیل نیست؟
سلسائو در تاریخ خود بازیکنان بزرگ بیشماری دارد که اکثرا از آن ها در مسابقات کوپا آمریکا استفاده نمی کند و اصطلاحا باید گفت تیم دوم خود را به این جام می برد.
اما امسال برزیلی ها با یک چالش جدی و نایاب مواجه شده اند و آن همزمان بودن مسابقات کوپا آمریکا و المپیک است. به مانند گذشته و آنچه که عنوان شد باز هم تمرکز اصلی روی جامی غیر از کوپا رفته است، مطبوعات برزیلی از حالا مانور های تبلیغاتی خود را روی رقابت های المپیک که میزبانش خودشان هستند آغاز کرده اند. آن ها با این هدف که نیمار، کاپیتان و برند اصلی سلسائو حضور در المپیک را به کوپا ترجیح داده دستیابی به اولین مدال طلای تاریخ خود در رشته فوتبال را به نسبت قهرمانی در کوپا آمریکا در اولویت والاتری می دانند.
| نگاهی اجمالی به تاریخچه برزیل در کوپا آمریکا |
سومین تیم موفق تاریخ کوپا آمریکا در حالی پا به مسابقات پیش رو می گذارد که 97 سال از اولین قهرمانی اش در این رقابت ها می گذرد. این تورنمنت که ابتدا مسابقات قهرمانی آمریکای جنوبی نام داشت، برزیل پس از فتح آن در سال 1919، 3 سال بعد در حالی که میزبان بود توانست مجددا به قهرمانی برسد و خود را به یکی از بزرگان این جام نوظهور تبدیل کند.
اما به یک باره انگار همه چیز تغییر کرده بود! اگر بخواهیم به تاریخچه اعظم سلاطین سامبا نگاهی اجمالی داشته باشیم، تیم سرزمین قهوه طی 27 سال ناکامی به زیر رقیب سنتی اش که آرژانتین است رفته بود و شاید بتوان گفت میزبانی دیگر سبب می شد تا برزیل در خانه آبروداری کرده و به سومین قهرمانی اش در کوپا 1949 دست یابد. به دلیل قدرت نمایی در عرصه های معتبری مثل جام جهانی و داشتن بزرگترین بازیکنان کمتر کسی فکر می کرد برزیل مجددا برای حضور و قهرمانی در تورنمنت مذکور انتظاری طولانی مدت را بکشد اما باز هم در قهرمانی های سلسائو علیرقم کناره گیری موقت از این تورنمنت و حضوری دوباره فاصله افتاد!
با راحت تر شدن راهیابی به این مسابقات از سال 1979 و شرکت هر ده تیم قاره آمریکای جنوبی به مسابقات و تغییر نام آن به کوپا آمریکا باعث شد این جام رنگ جدی تری به خود بگیرد. برزیل اما بعد از 4 نایب قهرمانی برای کسب چهارمین قهرمانی اش در کوپا انتظاری 40 ساله را تجربه کرد و باز هم اگر بگوییم میزبانی علل اصلی فتح کوپا با تیم تقریبا دوم برزیل بود چندان بی راه نگفته ایم. برزیل در فتح کوپا آمریکا 1989 تنها از چند مهره سرشناس از جمله دونگا، روماریو، مازینیو، تافارل و ببتو استفاده می کرد. با این حال، پشت سر گذشتن 29 دوره و تنها 4 قهرمانی برزیلی ها را به فکر جدی گرفتن کوپا آمریکا نمی انداخت. این مسابقات که در آن برهه به صورت سالانه برگزار می شد، سبب شد تا با افزایش اهمیت و اصولی تر شدن مسابقات، این بار بدون کناره گیری و تجربه تلخ شکست در دو فینال، سلسائو در کوپای 1997 و 1999 با تمام قوا حضور به عمل آورده و عنوان قهرمانی را در خاک بولیوی و پاراگوئه کسب کند.
در سال 2004 و به میزبانی کشور پرو، برزیل توانست با تیم دوم خود و با غلبه بر آرژانتین در ضربات پنالتی در بازی فینال به هفتمین جامش در کوپا آمریکا برسد. سامبای قهرمان با مربیگری کارلوس آلبرتو پریرا و تنها با دعوت کلبرسون که در جام جهانی 2002 عضو ثابت تیم ملی بود موفق شد جام را به خانه بیاورد.
در دوره بعدی که سال 2007 و در ونزوئلا برگزار می شد، برزیلِ تحت هدایت کارلوس دونگا با ترکیبی از تیم دوم خود که فاقد ستارگانی نظیر رونالدینیو، کاکا و... بود در شکست دادن آرژانتین در فینال دبل کرد و با 3 گل خولیو باپتیستا، گل به خودی آیالا و گلزنی دنی آلوزه جوان توانست برای هشتمین و آخرین بار فاتح کوپا آمریکا شود.
موفقیت های سلسائو در این جام مجددا فروکش کرد. 4 سال بعد و در دوره بعدی که آرژانتین میزبانی اش را عهده داشت، برزیل با مانو منزس و تیمی بسیار جوان که در خط حمله اش نیماره 18 ساله را می دید با شکست در ضربات پنالتی برابر پاراگوئه همان مرحله یک چهارم نهایی با جام وداع کرد. در پایان این جام اروگوئه به قهرمانی رسید. این اتفاق یعنی حذف سلسائو مجددا 4 سال بعد که در شیلی برگزار می شد رخ داد و برزیل باز هم توسط گربه سیاه اش که پاراگوئه بود در ضربات پنالتی و بدون به همراه داشتن نیمار آماده حذف شد تا در پایان این شیلی صاحب خانه باشد که اولین قهرمانی اش را جشن می گیرد.
نسخه سنتناریو بودن جام امسال یعنی به مناسب صدمین سالگرد تاسیس کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی و رقابت های کوپا آمریکا باعث شده تا برزیل با مربیگری دوباره دونگا و با دعوت چند بازیکن از تیم المپیک خود سعی داشته باشد تجربه اندوزی را در دستور کار قرار داده و با آبرومندانه تمام کردن کوپا آمریکا 2016 به هدف اصلی اش که دستیابی به مدال طلای المپیک است برسد.
| عناوین برزیل در تاریخ کوپا آمریکا |
قهرمانی در سال های 1919، 1922، 1949، 1989، 1997، 1999، 2004، 2007
نایب قهرمانی در سال های 1921، 1925، 1937، 1945، 1946، 1953، 1957، 1959، 1983، 1991، 1995
مقام سومی در سال های 1916، 1917، 1920، 1942، 1959، 1975، 1979
مقام چهارمی در سال های 1923، 1956، 1963
اسامی بازیکنان برزیل در کوپا آمریکا 2016 |
دروازه بانان: آلیسون (اینترناسیونال)، دیگو آلوز (والنسیا)، ادرسون (بنفیکا)
مدافعان: میراندا (اینتر)، مارکینیوش (پاریسن ژرمن)، رودریگو کایو (ساوپائولو)، جیل (شاندونگ)، دنی آلوز (بارسلونا)، فیلیپه لوئیس (اتلتیکو مادرید)، فابینیو (موناکو)، داگلاس سانتوس (اتلتیک مینیرو)
هافبک ها: لوییز گوستاوو (وولفسبورگ)، کاسمیرو (رئال مادرید)، الیاس (کورینتیانس)، رافینیا (بارسلونا)، کاکا (اورلاندو سیتی)، رناتو آگوستو (بیجینگ گوان)، لوکاس لیما (سانتوس)، فیلیپه کوتینیو (لیورپول)، ویلیان (چلسی)
مهاجمان: گابریل باربوسا (سانتوس)، هالک (زنیت)، جوناس(بنفیکا)
هر آنچه در مورد کوپا آمریکا 2016 لازم است را اینجا بخوانید.
