وقتی مارکو پیاتسا بچه بود، رونالدینیو بازیکن مورد علاقه اش بود, او این بازیکن برزیلی را به خاطر توانایی های طبیعی اش دوست داشت:
شما می توانستید ببینید و تقریبا احساس کنید که او به دنیا آمده تا فوتبال بازی کند.
با این حال پیاتسا اشاره می کند که قهرمان بچگی هایش برنده شده و جام هم برده است. فراز و فرودهای دوران حرفه ای رونالدینیو به این جوان کروات آموخت که استعداد بدون جاه طلبی او را تا کجاها خواهد بود. وقتی انگیزه محو می شود، موفقیت را هم با خودش می برد. به همین دلیل، پیاتسا در معرض تصمیمی بسیار مهم برای اتخاذ قرار گرفت، او تصمیمی گرفت که بر مبنایش شروع کند و بعد ادامه دهد.
بعد از بازی های تاثیر گذارش برای کرواسی در یورو 2016، چند تا از بزرگترین تیم های قاره ی سبز برای خریداری ستاره ی نوظهور دینامو زاگرب به تکاپو افتادند. در ابتدا به نظر می رسید لیورپول پیشرو است، بعد گفته شد که او با اینتر به توافق رسیده است (پیاتسا حتی مجبور شد از فیسبوک برای تکذیب اخبار استفاده کند) بعد از آن گفته شد که آث میلان با یک راه حل خلاقانه از رقبا پیشی گرفته انها به این بازیکن 21 ساله پیشنهاد دادند که تا ماه آگوست در دینامو بماند و به این تیم برای صعود به لیگ قهرمانان کمک کند. این پیشنهاد برای هر دو باشگاه معنادار بود، چرا که بازیکنان وابسته با باشگاه برای میلانی که یک بار دیگر از صعود به اروپا بازمانده است اهمیتی ندارند ، اما برای پیاتسا معنایی نداشت.
انتقال به لیورپول و یا اینتر هم برایش بی معنا بود. او مرد جوانی است که می خواهد در بالاترین سطح بازی کند.
دارم رویایم را محقق می کنم. یکی از آنها وقتی به تیم ملی دعوت شدم به حقیقت پیوست، دیگری قهرمانی در لیگ قهرمانان خواهد بود.
به همین خاطر است که او حالا لباس یوونتوس، نایب قهرمان دو فصل پیش اروپا را بر تن می کند. راه پیدا کردن به ترکیب اصلی یوونتوس آسان نخواهد بود. کینگزلی کومان به سرعت فهمید که حضور وینگرها در ترکیب اصلی ماسیمیلیانو آلگری همیشگی نیست ، اما پیاتسا توانایی و انعطاف لازم برای رشد کردن در تورین را دارد.
او راست پاست اما می تواند در هر دو سمت بازی کند. تامیسلاو ایوکویچ، مربی سابق پیاتسا در لوکوموتیو:
او یکی از بازیکنان نایابی است که می تواند در هر دو سمت زمین بازی کند.
لوکوموتیو، همان تیمی که این بازیکن زاگربی دوران حرفه ایش را در آن شروع کرد و بعد به باشگاه بچگی هایش دینامو پیوست.
در واقع پیاستا ترجیح می دهد در سمت چپ بازی کند، چرا که به او اجازه می دهد که به مرکز زمین بزند و توپ را روی پای تخصصی اش ببرد. با این همه او قبلا به عنوان هافبک هجومی ― و حتی مهاجم سایه ― به کار گرفته شده است و خب فهم این مسئله چندان دشوار نیست.
به عنوان کسی که پدرش کشتی گیر و مادرش جودوکاری که قهرمان ایالتی بوده است، پیاتسا سرعت و قدرت خدادادی دارد. در واقع با یک متر و 86 سانتی متر، او قد و فیزیک لازم برای بازی کردن در میانه ی میدان را دارد. مربی سابق مزبور او حتی سایه هایی از مهاجم تیم رئال مادرید را در او دیده است:
اگر یک نفر باشد که من موقع پا به توپ شدنش به یادش بیفتم کریم بنزماست. نمی خواهم بگویم او بنزمای جدید است، اما مارکو در موقعیت های تک به تک مرا به یاد او می اندازد.
البته دلیلی که او برای ادامه ندادن راه پدر و مادرش در ورزشهای رزمی عنوان کرده خود قابل توجه است:
آنها هرگز از اینکه من به سراغ هنرهای رزمی که آنها در آن خوب بودند نرفتم، اگرچهکه این انتظار تعداد زیادی از اطرافیانم بود. همواره می خواستم یک فوتبالیست شوم. هیچ کس نمی داند که بهترین کشتی گیر جهان کیست. اما در فوتبال اینگونه نیست، همه می دانند که بهترین فوتبالیست جهان کیست و نصف دنیا هم فوتبالیست های خوب را می شناسند. پدر و مادرم هم این موضوع را درک می کردند.
این نکته کاملا پذیرفته شده است که او باید در هوا بهتر شود و از لحاظ دفاعی هم بیشتر به تیم کمک کند. پیاتسا همچنین گاه به سادکی تمرکزش را از دست می دهد، اما برای بازیکنی به سن او این موضوع می تواند طبیعی باشد. نقطه ی ضعف دیگر او تا حدودی خودخواهی و تکروی های بیش از حد است، او معمولا روی ایجاد موقعیت برای خودش تمرکز می کند در حالیکه می تواند با انجام حرکات یک و دو و یا یک پاس ساده هم تیمی هایش را در موقعیت بهتری قرار دهد.
البته هیچ شکی در توانایی او در تغییر روند بازی با سبک بازی مستقیم و توانایی عالی اش برای دریبل زدن وجود ندارد، عملکرد عالی او در پیروزی 2‐1 کرواسی برابر اسپانیا خود گواهی بر این مدعا است. پیاتسا هر باری که پا به توپ شد، ترس را به خط دفاع لاروخا تزریق کرد و از 8 بار تلاشش برای دریبل توانست در 7 مورد موفق باشد.
تنها گرت بیل و ادن هازارد میانگین دریبلشان از پیاتسا (3.33 دریبل موفق در هر بازی) بیشتر بوده است.
او در هنگام پا به توپ بودن به سرعت می تواند تغییر جهت بدهد، او با اعتماد به نفس و مسئولیت پذیری فراوان، وظیفه ی تغییر جریان بازی را می تواند بر عهده بگیرد. او همچنین ثابت کرده است که می تواند فرارهای زمان بندی شده ی خوبی پشت دفاع حریف انجام دهد و هم تیمی هایش به خصوص پیانیچ و بونوچی باید از این خصوصیت او حداکثر استفاده را ببرند. در ضمن قد بلند او باعث می شود برخلاف اکثر وینگرها در برابر دفاع کنارهای عمدتا ریزنقش برتری فیزیکی داشته باشد.
او در عین حال در مقابل دروازه هم خطرناک است و و از شوت زدن هم هراسی ندارد، تیم سلتیک در دسامبر 2014 در جریان رقابت های لیگ اروپا بهای این توانایی گلزنی پیاتسا را پرداخت، او توانست در پیروزی 4‐3 دینامو برابر اسکاتلندی ها هتتریک کند. اگر چه او در زمان اعتراف کرد به خاطر عملکردش تا حدی پسرفت کره است، اما دیگر هیچ شکی در مورد توانایی هایش ندارد. او به راحتی اظهار می کند که پسر فروتنی نیست، اما با این حال عاقل است.
مارکو پیاتسا در سطح باشگاهی در 3 فصل اخیر 33 گل و 19 پاس گل به نام خود ثبت کرده است.
جالب است بدانید که بعد از پیروزی 2‐0 بایرن مونیخ برابر دیناموزاگرب در لیگ قهرمانان اروپا، پپ گواردیولا از پیاتسا تمجید کرد و او از او به عنوانی «استعدادی استثنایی» نام بود که «دوران حرفه ای فوق العاده ای» در انتظارش است.
مارکو پیاتسا در دوران حضورش در دیناموزاگرب توانسته است به دو دوگانه ی داخلی پیاپی دست پیدا کرده است، دقیقا مثل یوونتوس.
او فوتبالیستی است که هنوز تمام دستمزدش را به پدر و مادرش می دهد تا برایش نگهداری کنند. او به خاطر پول وسوسه می شود، اما با جام، چرا! بازیکنی با عزم و استعداد او برای موفق شدن در یوونتوس با مشکل چندانی روبرو نخواهد بود.
از Goal.com , FourFourTwo و Juventus.com
