طرفداری- حامد رضاخانی با اشاره به نتایج شناگران ایران در رقابتهای قهرمانی آسیا، اظهار داشت:
در رشتههای رکوردی، شاخص کاملا مشخص است. بدین معنا که برای پاسخ به این سوال که عملکرد شناگران ما خوب یا بد بوده است، به سادگی میتوان به رکوردهایشان مراجعه کرد و پاسخ را دریافت کرد.
وی ادامه داد:
ممکن است یک شناگر ایران در رقابتی شرکت کرده و در آن به عنوان قهرمانی دست پیدا کند، اما حتی به رکوردهای شخصی خودش هم نرسد و با یک رکورد ضعیف اول شود؛ این به معنای پیشرفت نیست. همچنین ممکن است شناگری در رویدادی شرکت کند و در رنکینگ آخر شود، اما در همان رتبهای که قرار گرفته، رکورد ملی ایران را ارتقا ببخشده است. این دقیقا مصداق پیشرفت خواهد بود. به همین دلیل تعیین پیشرفت و پسرفت در شنا کار بسیار راحتی است.
کارشناس شنای ایران گفت:
شاید برای نهادهایی مانند وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک رنکینگ و جایگاه از اهمیت بالایی برخوردار باشد اما حقیقت امر در رشتههای رکوردی مانند شنا، زمانی است که ورزشکاران به ثبت میرسانند.
وی عنوان کرد:
تیم شنای ایران با 4 ورزشکار در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت کرده است. در یک جدول – که در پایان مصاحبه آمده است - رکوردهای کسب شده آنها در ژاپن را با رکوردهای ملی و شخصی خودشان مقایسه کردهام. بهترین قاضی در خصوص عملکرد ورزشکاران ایران در مسابقات قهرمانی آسیا همین اعداد است که با استناد به سایت رسمی فدراسیون شنای ایران استخراج شده است. باور کنیم که وضعیت شنای ایران اصلا خوب نیست. رکوردهایی که به دست میآید، فاجعهبار است.
رضاخانی افزود:
روز گذشته در رقابتهای لیگ ایران در رشته 400 متر آزاد رکورد 4:24 ثبت شده است. این در حالی است که در سال 1999 رکورد 4:21 را در این رشته از خودم به جای گذاشتم. 17 سال از آن زمان میگذرد و به جای پیشرفت، 3 ثانیه با آن وقت فاصله داریم. در اکثر رشتهها همین موضوع وجود دارد که این یعنی فاجعه.
وی تاکید کرد:
اصلا قصد مقایسه شنای ایران با آسیا و دنیا را ندارد چرا که قیاسی عجیب و معالفارق است. فاصله ما با سطح آسیا و دنیا بماند برای بعدها. ما امروز توان رسیدن به رکوردهای ایران را هم نداریم. پیشرفت شنای ایران طی چند سال اخیر فقط در یکی دو رشته 50 متر کرال پشت و 100 و 50 متر پروانه آن هم فقط در یک برهه زمانی کوتاه بوده است. تمام اینها ماحصل اصرار و پافشاری به یک سیستم غلط است. کمیته فنی و مدیران این فدراسیون برای شنای ایران استراتژی خوبی ندارند. از طرف دیگر کادر فنی ما برنامه مناسبی را تدارک ندیده است.
به گزارش تسنیم، این کارشناس شنا در ادامه انتقادات فنی خود به فدراسیون شنا تصریح کرد:
این سینگال را 4 سال پیش با کنارهگیری رسمی خودم از فدراسیون شنا، اعلام کردم. فدراسیون مسیر خوبی را برای شنای ایران ترسیم نکرده است. به نظرم روزهای بسیار بدتری در راه است.
رضاخانی با بیان اینکه تیم ملی شنای ایران ضعف شدیدی دارد، اظهار داشت:
تمامی صحبتهایم بر اساس منطق و استناد به رکوردهای ورزشکاران است. دو ورزشکاری که در رده سنی جوانان رکوردهای رده سنی جوانان ایران را زدند، ملیپوشانی نبودند که در اردوهای تیم ملی زیر نظر مربیان تیم ملی حضور داشته باشند و در این مدت زیر نظر مربیان شخصی خودشان تمرین میکردند. یعنی در اردوهای غیر متمرکز حضور داشتند. اگر رکوردها را بررسی کنید، متوجه خواهید شد اغلب ورزشکارانی که طی این چند سال اخیر به تیم ملی دعوت شدهاند و زیر نظر مربیان تیم ملی تمرین کردند، رکوردهایشان به طرز عجیبی روبه افول بوده است.
وی افزود:
4 شناگر در این مسابقات داشتیم که دو شناگر جوان رکوردهای رده سنی جوانان را جابه جا کردند. یکی از آنها شاگرد سمیعزاده دبیر فدراسیون است و دیگری شاگرد مشتاق. حالا این سوال به وجود میآید چرا شناگرانی که خارج از سیستم تیم ملی هستند رکوردهای ملی و خود را بهبود میبخشند اما شناگر تیم ملی اینگونه نیستند؟ این دو شناگر جوان حداقل کار را انجام دادهاند. مسیر منحنی روبه افول تیم ملی از بعد از بازیهای آسیایی شروع شده و روز به روز شیب بیشتری میگیرد. شرایط به گونهای است اغلب شناگران وقتی وارد اردوهای تیم ملی میشوند، رکوردهایشان به شدت ضعیف میشود. چرا؟ دلیلش روش است. شناگر باید زیر نظر مربی خودش تمرین کند.
کارشناس شنا یادآور شد:
وقتی به نتایج انصاری و چاووشیفر دو شناگر ارزشمند کشورمان که سرمایههای این ورزش هستند؛ مراجعه میکنیم افول و رشد منفی این نفرات را به عینه مشاهده میکنیم. انصاری که یک ورزشکار بسیار خوب است، نمیتواند به رکوردهای که قبلا گرفته است نزدیک هم شود. اوج داستان جایی است، انصاری که یک پروانهرو است در رشته دیگر مسابقه میدهد. چه دلیلی دارد در قهرمانی آسیا او در رشته قروباغه شنا کند؟ عینا این موضوع در رقابتهای کسب سهمیه المپیک در مجارستان رخ داد. اصرار بر این استراتژی اشتباه باعث ناکامی شناگران کشورمان شده است.
وی ادامه داد:
متاسفانه امروز فضای تیم ملی به گونه ای است بیشتر کسانی که وارد آن میشود، افت میکند. شناگران نه تنها توانایی زدن رکوردهای ملی را ندارند؛ در رکوردهای شخصی خود دچار مشکل هستند. خیلی جالب است به جای اینکه حضور در تیم ملی برای ورزشکاران شنا افتخاری بزرگ باشد، شناگران از حضور در تیم ملی فراری هستند.
رضاخانی گفت:
وقتی چرخ اختراع شده است، نیازی نیست که ما مجددا به سراغ اختراع چرخ برویم. همان راهی را که بزرگان دنیا در شنا میروند را ما هم میتوانیم برویم. بارها در این مورد صحبت کردهام اما نمیدانم دلیل اصرار به استفاده از این روشهای منسوخ شده چیست. آقایان زمانی که خودشان در راس کار نبودند از این سیستم ایراد میگرفتند اما حالا که خودشان هستند از همان روش استفاده میکنند.