در سال 1967 جیانی بره را، این دیدار را دربی ایتالیا نامید؛ عنوانی که اساسا معنای دربی را به چالش کشید اما شاید بهترین عنوان برای رویارویی دو تیم از بهترین های اروپا بود
اینتر و یوونتوس، نرآتزوری و بیانکونری، بنه آماتا و بانوی پیر. این دو باشگاه بزرگ تاریخ فوتبال ایتالیا هستند و رقابت و دشمنی آنها، اهمیت دربی های میلان و تورین را در سایه قرار داده است.
در سال 1967 جیانی بره را ، روزنامه نگار معروف ایتالیایی این دیدار را دربی ایتالیا نامید؛ عنوانی که اساسا معنای دربی را به چالش کشید اما شاید بهترین عنوان برای رویارویی دو تیم از بهترین های اروپا بود که قهرمانی ها و جام های زیادی را در ویترین افتخارات شان داشتند.
اما با گذشت زمان شرایط تغییرات زیادی کرد. اینتر در دوران افت خود به سر می برد و شکوه یوونتوس نیز با رسوایی کالچوپولی و سقوط به سری B خدشه دار شد.
جرقه های دشمنی این دو باشگاه به حدود نیم قرن قبل برمی گردد. فصل 61-1960 بود و تیم های یوونتوس، اینتر و میلان رقابت سخت و فشرده ای برای قهرمانی در سری آ داشتند. این سه شانه به شانه هم پیش آمده بودند تا اینکه دیدار حساس یوونتوس- اینتر در روز 16 آوریل فرا رسید. نبردی که می توانست سرنوشت قهرمانی را رقم بزند اما ورود تعدادی از تماشاگران به داخل زمین موجب قطع شدن بازی شد.
کمیته انظباطی فدراسیون فوتبال ایتالیا ابتدا نتیجه دیدار را 2-0 به سود اینتر اعلام کرد اما یک هفته مانده به پایان رقابت ها، حکم به برگزاری بازی تکراری داده شد.
این در حالی بود که یوونتوسی ها با دو امتیاز برتری پای به بازی هفته پایانی می گذاشتند. اینتر در دیدار با کاتانیا به طور ناباورانه ای 2-0 شکست خورده بود و امیدهایش برای قهرمانی را کم رنگ می دید.
اما این حکم دیگر خیلی باورنکردنی بود. به این ترتیب یوونتوس می توانست دوازدهمین قهرمانی اش در رقابت های سری A را جشن بگیرد اما آنجلو موراتی، پدر ماسیمو موراتی، معتقد بود این حکم فدراسیون فوتبال ایتالیا به دلیل نفوذ امبرتو آنیلی صادر شده است.
به همین دلیل از سرمربی تیمش، هلینو هراه را خواست در دیدار تکراری که روز 10 جولای 1961 برگزار شد، دیداری که تاثیری در قهرمانی نداشت، تیم زیر 20 ساله های باشگاه را به زمین بفرستد.
یوونتوسی ها نیز به تیم جوان اینتررحم نکردند، 9-1 به پیروزی رسیدند تا بسیاری این روز را آغاز دشمنی دو باشگاه بدانند.
از آن پس رویارویی های دو تیم همواره با سروصدا و درگیری های زیادی همراه بوده که یکی از معروف ترین آنها در 26 آوریل 1998 رقم خورده است.
مردان جی جی سیمونی در دل آلپی به مصاف یوونتوس لیپی رفتند در حالی که اختلاف دو تیم تنها یک امتیاز بود. این بار بیانکونری به لطف گلزنی الکس دل پیرو به پیروزی رسید اما این باعث نشد تا اینتری ها به راحتی شکست را بپذیرند. تیم میلانی تیم حریف را متهم می کردند که در سراسر فصل 98-1997 از داوری سود برده است اما عدم اعلام پنالتی از سوی پیه رو چکارینی به دلیل ضربه مارک یولیانو به سینه رونالدو، خشم اینتری ها را بیش از پیش برانگیخت.
یک بار دیگر یوونتوس اسکودتو را فتح کرد و باز هم به حق از سوی حریف متهم شد که جام را به کمک داوران به دست آورده است.
داستان چند سال اخیر دو تیم را نیز که همه می دانند. کالچوپولی و تهمت هایی که دو باشگاه نثار هم کرده اند. دو قهرمانی ای که از یوونتوس گرفته شد و زلاتان و ویرا یی که مستقیما از یوونتوس راهی اینتر شدند.
اما بعد از 5 فصل، بار دیگر شرایط به قبل از کالچو پولی برگشته است. یوونتوسی ها بار دیگر در حوالی صدرجدول دیده می شوند و اینتری ها نتایج ناامیدکننده ای را بدست آورده اند.
دیدار فردا شب می تواند یک بار دیگر خاطرات نبردهای جذاب دو تیم را زنده کند؛ حتی اگر از آخرین ستاره های سال های دور، تنها خاویر زانتی را در زمین ببینیم.
به امید دیداری جذاب...
