مارکو رویس، ستاره بوروسیا دورتموند در یک شب به یاد ماندنی برابر رئال مادرید در لیگ قهرمانان و زننده هر دو گل تیمش، از حذف تیمش بسیار ناراحت است. در زیر مصاحبه او پس از بازی با وب سایت بوندس لیگا را می خوانید:
الان چه حالی داری مارکو؟
شما برای صعود به مراحل بالا تر دی لیگ قهرمانان بازی می کنید. ما امشب به این هدف دست نیافتیم و نا امیدی، احساسی پایان ناپذیر به نظر می رسد. این بازی همه چیز داشت، ما موقعیت های طلائی زیادی در نیمه دوم داشتیم. شاید اگر کمی شانس در تیممان داشتیم میکی می توانست گلزنی کند. واقعا باعث تاسف است، اما حقیقت تلخ این است که ما دیگر حذف شدیم.
از نظر تو چرا حتی چرا حتی نمایشی به شگفت انگیزی نمایش شما در این بازی برای صعود کافی نبود؟
ما در بتدیل کردن موقعیت هایمان به گل فرصت طلب نبودیم. این بدان معنی است که ما به اندازه کافی گل نزدیم و در لیگ قهرمانان این باعث حذف می شود، این تنها دلیل است. ما به معنای واقعی کلمه بهترین تلاش خود را برای یک نمایش سطح جهانی به کار گرفتیم.
دورتموند واقعا بر رئال مادرید مسلط بود،خصوصا در نیمه اول
در هشتاد دقیقه ما کنترل کاملی بر بازی داشتیم. آن ها فقط در چند دقیقه پایانی که ما برای زدن گل تساوی مجبور به پیشروی بی مهابا بودیم موقعیت داشتند. اما می توان گفت که پس از نمایش ما در نیمه اول یک اختلاف بزرگ در سطح بازی دو تیم وجود داشت. ما درخشان بودیم. نقشه بازی ما این بود که همه چیز را کامل و بی نقص انجام دهیم و رئال حتی نمی دانست که چه کاری باید برای مقابله با آن انجام دهد. و این دقیقا همان چیزی بود که ما امیدوار بودیم اتفاق بیوفتد.
دقیقا در چه لحظه ای بود که فهمیدی می توانید به نیمه نهایی صعود کنید؟
صادقانه بگویم، این احساس از اولین لحظه پس از سوت پایان بازی رفت در ما وجود داشت. ما در مادرید شکست خوردیم اما می دانستیم که هنوز کارمان تمام نشده است. ایمان داشتیم که می توانیم نتیجه را برگردانیم و این ایمان را با خودمان تا بازی برگشت حفظ کردیم.پس از اینکه دو بر صفر پیش افتادیم ایمانمان چند برابر شد. این ایمان ما را هدایت می کرد اما در دقایق آخر انرژی مان تحلیل رفته بود هنوز به یک گل حیاتی دیگر نیاز داشتیم. گلی که حداقل ما را در بازی نگه می داشت وبازی را به وقت اضافی می کشاند.
چه برداشتی از جو حاکم بر استادیوم داری؟
هوادارنمان در کلاس جهانی و فوق العاده بودند، آن ها در هر دو بازی حامی ما بودند. باور نکردنی بود، جو خارق العاده ای بر استادیوم حکم فرما بود.
حالا که لیگ قهرمانان برای شما به پایان رسیده چه برداشتی از این رقابت ها در این فصل داری؟
نمایش ما در بازی دوم برابر رئال مادرید باز هم نشان می دهد که این تیم چه پتانسیل هایی دارد. می توانیم به آن ها افتخار کنیم. نمی توانیم از بابت نبود بازیکنانی که طولانی مدت مصدوم بوده اند شکایتی داشته باشیم. چون شرایط درست مثل یک هشتم نهایی یا پیش از آن بود و غلبه بر آن تنها به خودمان بستگی داشت. ولی متاسفانه آن را در بازی برگشت از دست دادیم.
آیا برگشتن نگاه به بازی رفت هم چنان عصبانی کننده است؟
ما نشان دادیم که رئال مادرید قابل شکست دادن است. فقط جای تاسف دارد که در بازی رفت نتوانستیم گلزنی کنیم. و این دلیل اصلی عدم دستیابی ما به هدفمان، یعنی صعود به نیمه نهایی است که در این صورت هم ما مسئول این مشکل هستیم.
مشخص است که ناراحتی و افسوس تو باعث می شود نتوانی هیچ نکته مثبتی را استخراج کنی، ولی ما کی دوباره غرور ناشی از چنین نمایشی را از بوروسیا دورتموند در زمین مسابقه خواهیم دید؟
اگر مصدومیت هایی که تیم ما با آن دست به گریبان بود را در نظر بگیرید و ببینید که هر بازیکن به صورت فردی چقدر تاثیر گذار بازی کرده است (در طول فصل) باید بگویم که افتخار می کنم که جزئی از این تیم هستم. ناراحتی ام روی این قضیه تاثیر می گذارد اما نرسدین به نیمه نهایی هرگز. ما خیلی نزدیک بودیم و شانس های زیادی را از دست دادیم. به ما چند روز فرصت دهید و پس از آن خواهید دید که با غرور تمام به دستاورد هایمان نگاه خواهیم کرد.
