با اندکی وقفه تیتر مناسب را برای مطلبی که میخواهم بنویسم انتخاب کردم. این روزها که قیمت ها ثانیه ای بالا می رود و ترمزهای این تورم بریده شده پاسداری و حفاظت از گوشی موبایل یک امر خطیر شمرده شده و توصیه می شود که نهایت مراقبت را از این وسیله ارتباط جمعی داشته باشید. حال تصور کنید به سرویس بهداشتی بروید و به پیامی که از کورتوکس و بصل النخاع آمده جواب بدهید و لیستی از تشخیص های افتراقی را در ذهن خود مرور می کنید ناگهان صدایی خط بطلانی بر تمام تشخیص های افتراقی می کشد و تازه متوجه می شوید چه بلایی سرتان آمده است و در دل زمزمه می کنید : oh shhiitttttt
درست است، این گوشی موبایل شما بوده که زیبایی میکروارگانیسم ها را تاب نیاورده و بوی گل چنان مستش کرده که دامن از دستش برفته و خود را در آغوش آن ها رها کرده است. مشخصا اتفاقات ناگورای برای شما افتاده است. اما ممکن است از خود بپرسید با توجه به ۲۵ هزار میکرواورگانیسمی که در حالت طبیعی در هر سانتی متر از صفحه گوشی شما سوسو می زند (تقریبا ۲۳ هزار برابر از میکرواورگانیسم هایی که توالت زندگی می کنند) آیا این اتفاق کثافت گوشی تان را بدتر می کند؟ این مهم به چند قضیه وابسته است. اول اینکه آخرین باری که سرویس بهداشتی استفاده شده کی بوده است و چند بار سیفون کشیده شده است؟ چه چیزی به سطح آن چسبیده :)))) و در نهایت اینکه هر از چه مدت صورت خود را بعد از لمس گوشی تلفن همراه لمس می کنید؟
در واقع اگر گوشی ما در توالتی که در حال استفاده است بیفتد قرار است میان صدها هزار میکروارگانیسم شنا کند و فقط ۱۰ درصد از آن به گوشی شما خواهد چسبید. تقریبا ده ها هزار از فکال باکتریا :))) خبر خوب این است که با هر بار کشیدن سیفون ۹۹ درصد باکتری ها را آب می برد. پس اگر قبل از استفاده گوشی ما در چاه بیفتد با ده ها هزار باکتری مواجه می شود که فقط ۱۰ درصد آن ینی چندین هزار میکروارگانیسم به تلفن همراه شما خواهد چسبید.
سوال بعدی که باید به آن پاسخ دهیم تفاوت توالت عمومی و شخصی است که باید این گونه گفت که تفاوت آنچنانی بین این دو وجود ندارد حتی توالت های عمومی مخصوصا در مکانی مانند پاویون بیمارستان که مرتب شسته می شوند و افراد زیادی از آن استفاده می کنند و مدام سیفون را می کشند گاها آن را تمیزتر از توالت شخصی می کنند. اما تفاوت بزرگ این قضیه متفاوت بودن میکروب های شما و میکروب های غریبه هاست…
در هر صورت در بهترین حالت، چندین هزار میکروارگانیسم گوشی شما را در آغوش خواهنند گرفت. بیشتر این میکروارگانیسم ها باکتری هایی هستند در روده شما زندگی می کنند و معمولا بی آزار هستند. اما قدر به یقین میکروب های بیماری زا و پاتوژنیک نیز وجود دارد که از آن ها می توان نوروویروس را نام برد. تعداد کمی از این نوروویروس ها حدودا ۱۰ تا می تواند تجربه یک GE ناطلوب را به شما هدیه دهد.
حال شما با یک تلفن همراه مواجهید که چندین هزار میکروب به آن چسبیده اما همچنان خیلی خوب کار می کند. در این مرحله شما تمام سطوح تلفن را با الکل پاک کرده و ۳۰ ثانیه منتظر می مانید. این پروسه اکثر میکروب ها را از بین می برد.
در این مرحله فریب نخورید و فورا گوشی خود را خاموش کرده و به یک تعمیرکار موبایل مراجعه کنید. گاهی یک یا دو هفته طول می کشد تا آسیبی که ناشی از تماس با آب بوده ظاهر شود و مثلا متوجه می شوید که دیگر نمی توانید به مودم های وایفای کانکت شوید.
اگر به تعمیرکار موبایل دسترسی ندارید گوشی را خاموش کرده، در صورتی که گوشی تان اجازه می دهد باتری آن را بیرون آورید. ممکن شنیده باشید که انداختن گوشی موبایل در کیسه برنجی می تواند مفید باشد اما این قضیه آنچنان که تصور می شود مفید نیست. اما می توانید فر گاز را روی ۱۰۰ درجه تنظیم کنید و در فر را باز بگذارید و گوشی تان را درون فر قرار دهید و به مرور آب ها تبخیر می شود. خیالتان راحت کنم که اتفاقی برای گوشی تان نمی افتد. (البته گرچه توصیه می شود اما موافق این کار نیستم چون ممکن است به باتری گوشی آسیب برسد) بعد از این کار می توانید به مطب دندانپزشکی مراجعه کنید و از حمام های آلتراسوند آن ها جهت پاک سازی گوشی خود استفاده کنید. اگر خوش شناس باشید شاید تعمیرکار موبایل سر کوچه تان یک عدد از sonic bath ها داشته باشد.
اگر از آیفون ۷ به بالاتر استفاده می کنید و اسپیکر گوشی تان به قول بچه ها رال ریوی پیدا کرده است برنامه sonic را نصب کرده و frequency را روی ۱۶۵ هرتز تنظیم کنید. این کار باعث می شود قطرات آب از اسپیکر جدا شده و به خشک شدن آن کمک کند.
و آخرین توصیه این که همین الان از اطلاعات خود بک آپ بگیرید. چون دوره نهفتگی آسیب ناشی از آب زیاد است 🙂
