گاهی دلم می خواهد از این فضای مجازی بزنم بیرون ، از این ضدِفرهنگِ مخرب ، از این فضایی که درون ما ایرانی ها را بیشتر و بهتر و دقیقتر نشان می دهد . کسی هوادار تیمی ست ، عاشق فلان مربی ست ، نسبت به فلان تیم یا مربی یا بازیکن زاویه دارد . می دانم برای آدم هایی که از سر سفره پدر و مادرشان بر خواسته اند واژه ی ناموس و پدر و مادر ، تقدسی خاص دارد ، به ویژه واژه مادر . چگونه می شود آدم های امروزه اینگونه پا درون لجن بگذارند و دهان به یاوه گویی و هرزگویی باز کنند . گاهی که فحاشی می کنید و ناموس دیگران را به واژه های پست آلوده می کنید هرگز در نظرتان هست که خودتان نیز مادر داشته اید ؟ یا دارید ؟ یا خواهر ؟ یا دختر ؟ یا همسر ؟ تفاوت شمایی که چنین بی ادبانه در فضای مجازی و گاهی ورزشگاه ، دشنام به ناموس دیگران می دهید با لات های لمپن چیست ؟ تحصیل کرده اید ؟ کراوات می زنید ؟ کت و شلوار می پوشید ؟ ادکلن می زنید ؟ چه تفاوتی بین دهان های بی ادب و فحاش وجود دارد . در این فوتبال ما اگر چیزی رشد نکرد اما توهین و فحاشی از ذهن ها به زبان و قلم ها کشیده شد . پیشرفت کرده ایم ؟ آفرین ، فرزندان کوروش ، ایرانی های غیرتمند ، باهوش ترین مردم جهان ، مهمان نوازان ، خون گرمترین آدم ها ، شما را چه شده ؟ اینکه کسی یا رفتاری یا تیمی یا مربی را دوست نداریم چه ربطی به ناموس و مادر دارد ؟ از وزیر ورزش خوشمان نمی آید . مادر محترمه ایشان چه کاره است ؟ استقلال و پرسپولیس و سپاهان و تراکتور و ... را دوست نداریم ، چه ربطی به مادران نازنین بازیکنان و هواداران دارد ؟ مگر همین مادران نیستند که شیره جان را می دهند تا بزرگ شویم و عاقل شویم تا بعد از خجالتشان در بیاییم و کثیف ترین واژه ها را به این نازنینان نسبت دهیم .
روز مادر است ، حرمتش را بیشتر نگه داریم .
