۱ زیبا ترین و تاکتیکی ترین فوتبالی که دیده ام نه به پرسپولیس مربوط است نه به استقلال..نه به برانکو نه به قلعه نویی نه به استانکو و پروین و زنده یاد پورحیدری ..زیبا ترین فوتبالی که دیدم مربوط به یک تیم خوش نام باشگاه های تهران بودـ.آرارات ..آرارات اواخر دهه ۶۰ که به کابوس بزرگان تبدیل شده بود..هر بازی پنج تا ۱۰ هزار تماشاگر را به امجدیه میکشاند برای بازی زیبای خودش..فوتبالی هجومی با پاس های کوتاه و زمینی..ارامنه مقیم ایران لذت میبردن از نمایش زیبای تیم خود..ستاره های آن تیم ویگن زینلی ..روبیک ابراهیمی ..روبرت کوابییان ..وازگن صفاریان ..از سال های ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۳ حرف میزنم..سرمربی این تیم حسن حبیبی بود..حسن آقا خودش این تیم را از دسته دو به دسته یک آورده بود و در ۴ سال رویایی توانست تیم کم ستاره آرارات را به رتبه های دوم و پنجم و سوم برساند
۲ حسن آقا بچه کرمان بود اما در چهار صد دستگاه تهران بزرگ شد و از تیم محلی توسط دکتر اکرامی به یک تیم گمنام که زیر بال و پر شاهین بزرگ قرار داشت پیوست..تیمی به نام کولاک..هم بازی های او در این تیم حمید شیرزادگان و همایون بهزادی بودن..او یک سال در این تیم بازی کرد و سپس به تاج تهران رفت و ۴ فصل بعنوان دفاع راست در تاج بازی کرد..در سال ۱۳۴۲ وارد دانشکده افسری شد و در آن جا از پایه گذاران تیم پاس شد..او در پاس به دفاع وسط آمد و زنجیره دفاعی تیم چغر پاس به همراه حشمت مهاجرانی و محمد رنجبر تشکیل داد..او در تمام دهه ۴۰ عضو ثابت و مطمئن خط دفاع تیم ملی بود و بهمراه تیم ملی به المپیک رم راه یافت..او همچنین کاپیتان ایران در سال ۱۳۴۷ بود که با غلبه به اسراییل برای اولین بار قهرمان جام ملت ها شدن..او توسط روزنامه کیهان ورزشی در سال ۱۳۴۸ بعنوان مرد سال فوتبال ایران انتخاب شد
۳ حبیبی در سال ۴۹ از فوتبال ملی خداحافظی کرد..در بازی خداحافظی اش در امجدیه همه ستارگان ملی به صف شدند..استنلی ماتیوس انگلیسی هم بعنوان مهمان آمد تا در یک بازی گرم در زمستانی سر حبیبی در ۳۱ سالگی از فوتبال خداحافظی کرد
۴ حسن آقا در دهه ۵۰ هنر مدیریت خود را با عطش آموختن دانش روز فوتبال تلفیق کرد..در کلاس مربیگری دتمار کرامر شاگرد اول شد..او با پاس با تیمی که مهره هایی کمتری نسبت به تاج و پرسپولیس داشت..دو بار پیاپی جام های چهارم و پنجم جام تخت جمشید را فتح کرد..بهترین بازیکن پاس در آن سال ها حسین فرکی و محمد صادقی و حسین کارزانی و همایون شاهرخی و رضا قفلساز دروازه بان محبوب شان ..حبیبی تیمی به شدت منضبط از پاس ساخته بود که به سختی گل میخورد..در یک کلام حبیبی موفق ترین مربی ایرانی در جام تخت جمشید بود.
۵ حبیبی در سال های بعد از انقلاب هدایت تیم ملی را قبول کرد..تیمی که ستارگانش تکلیف خود را نمیدانستن..او در زمستان ۱۳۵۸ با سر گروهی در مسابقات سنگاپور به المپیک مسکو صعود کرد اما ایران این مسابقات را تحریم کرد..سپس در شهریور ۵۹ یک تیم ملی پر ستاره را در غیاب علی پروین به کاپیتانی حجازی جام ملت های آسیا ۱۹۸۰ برد ایران با ۲ پیروزی مقابل کره شمالی و بنگلادش و دو تساوی مقابل سوریه و چین بعنوان سرگروه صعود کرد..در نیمه نهایی ایران حریف کویت میزبان بود اما یک اتفاق غیر فوتبالی همه چیز را خراب کرد..روز بازی عراق به ایران حمله کرد استرس اردوی ایران را فرا گرفت همه نگران بودن..حسن روشن ستاره ایران و آن تورنمنت بعد از شنیدن شهادت برادرش به ایران بازگشت..ایران بازی را دو بر یک واگذار کرد و بعد از سه دوره پیاپی از رسیدن به فینال بازماند ..در رده بندی با ۳ گل کره شمالی را در هم کوبید و سوم شد..با تغییر و تحول در فدارسیون حبیبی از تیم ملی کنار رفت و جلال چراغپور مربی شد..طرح ۲۷ ساله ها و کنار گذاشتن روشن و حجازی و از این اشتباهات..
۶ حبیبی در دهه ۶۰ بی توجه به هیاهو آرارات را رهبری کرد که شرحش آوردیم..او سپس در اوایل دهه ۷۰ سکان تیم ملی امید را به دست گرفت..تیمی که ستاره بزرگی به نام خداداد عزیری را در ترکیب داشت ..میرشاد ماجدی ..پیروانی..داداش زاده..بقیه اعضای تیم بودن..تیم امید زیبا بازی میکرد اما میان لابی قطر و امارات در گروه خود دوم شد و به المپیک نرسید این نکته رو توجه داشته باشید سرمربی تیم امید امارات در همین مسابقاتلوبانفسکی مشهور بود
حبیبی در دوره بعدم مربی تیم امید شد این بار با تیمی پر ستاره تر نکیسا ..منصوریان ..کریم باقری ..و ..این تیم هم تا یک قدمی صعود پیش رفت اما اشتباه درد ناک کریم باقری در آزادی مقابل امارات همه چیز را به باد داد و باعث شکست ناباوارنه ای شد..از آن پس حبیبی از فوتبال ایران محو شد ..حاصل حضور ده ها ساله اش در فوتبال ایران آپارتمانی سه اتاق خوابه در بلوک پنجم کوی نویسندگان در تقاطع آل احمد و شیخ فضل الاه بود
او اکنون گهگاه در بازی های دوستانه با رفقایش دیده میشود..با همون ظاهری که از بدو بازیگری..موی کوتاه و مرتب و ظاهری آراسته ..حسن آقا در ۸۰ سالگی آن بالای بالای فوتبال ایران ایستاده بی آن که نیاز به تایید کسی داشته باشد..عمرش دراز باد
نویسنده آرش خوشخو
سردبیر روزنامه ۷ صبح
