ولی مشرقیلاتزیو به لحاظ کیفیت بازیکن از تمام تیمهای ایتالیایی مدعی صعود به سیال ضعیفتر بود
برای نمونه کیفیت بازیکنهای لاتزیو با ناپولی واقعا قابل قیاس نیست. به همین دلیل سهمیه گرفتن واقعا یه دستآورد بزرگ بوده براشون امسال و بیش از همه این دستآورد رو مدیون اینزاگی هستن که به خاطر عشقش به لاتزیو حتی حاضر شد ناخون خشکیها و طلبکاریهای لوتیتو رو تحمل کنه (کاری که واقعاً بعیده هیچ مربی سطح بالایی انجام بده) و تیم رو تو چند سال به چنان هماهنگیای برسونه که بدون ستارهی خاصی عالی بازی کنن.