فرهاد فوتبال پرستحساس ..پر استرس و دراماتیک .... فوتبال خوبی بود ... ترکیب اولیه خوب برگ برنده استقلال بود ... حضور علی کریمی به عنوان یکی از دو هافبک جلو و یک خط جلو آمدنش به شدت مالکیت استقلال رو هدفمند کرد و استقلال راحت صاحب موقعیت میشد... این تصمیم درست باعث شد قبل از دقیقه 30 کامیابی نیا به بازی بیاد و یحیی از اونچه در ذهن داشت سریع عقب نشینی کنه .... حضور همزمان علی کریمی و فرشید اسماعیلی و ضعف بشار تو پست جدیدش که نزدیک احمد نورالهی بود دلیل تعویض بود .... تصمیم دیگه و درست در این بازی متمایل شدن مدافع های کناری استقلال به سمت وسط هنگام مالکیت بود که میلیچ فوق العاده تو این زمینه خوب بود و دو پاس گلش و پنالتیشم که هر جوری شده گل شد در نهایت شب فوق العادش رو تکمیل کرد ... همه چیز در استقلال تا قبل از مصدوم شدن فرشید اسماعیلی نرمال و سرجای خودش بود اما مصدوم شدنش پازل هافبک استقلال رو نامتوازن کرد ... فرشید مهره ی رونده تیم در خط هافبک بود که به مهاجم ها اضافه می شد و تیم رو در حمله 433 مبکرد .. با بیرون رفتنش عملا تیم چنین مهره ای نداشت . فرشید باقری به زمین اومد اونم تو بدترین ورژنی که ازش به یاد دارم و رضاوندی که کنار ریگی خوب و عالی بالاخص تو قطع توپ عمل میکرد به ناچار جلو آمد و تیم عملا دیگه نمیتونست سریع مثل نیمه اول از دفاع به حمله سوییچ بشه ...... یک نکته خاص از بازی زوج دانشگر و غلامی بود شاید به ناچار بود اما به نظرم زوج خوبی بودند جفتشون سرعت گام هاشون خوبه تو ضربات سر دانشگر که عالیه عارف هم پرش های خوبی داره و خوبم یارگیری میکردند هرچند باید به درک متقابل از هم برسن .. اعتماد به نفس عارف رو دوست داشتم هرچند باید حرکاتش در خدمت تیم به خصوص هنگام مالکیت باشه چون یه جا وقتی مهره ای پشتش نبود توپ رو لو داد و ادامه ماجرا ..... مسعود ریگی کلا از اون هافبک های عجیب و غریبه ... اصلا عجیب بازیش شبیه انگلو کانته هست .. پارسالم کل بازی ها رو در شهر خودرو بازی میکرد .. عجیبه درک درستش از بازی قطع توپ های فوق العاده پاس های خوب و شوت هاشم خوبه ... کلا از اوناست که دیر در فوتبال مطرح شد اما میتونه تو تیم ملی هم جز گزینه های هافبک باشه ..... مهدی قایدی بی نظیره فرقی که نسبت به دو سال قبل کرده اینه که تکنیکش کاملا در خدمت تیم شده و فضا ها رو هم خیلی خوب میشناسه و ضرباتش هم بسیار با دفت تر شده .. قطعا زدن اون گل 10 لعنتی که چند هفته تمرکزش رو به هم ریخته بود تو آرامشش در بازی امروز عامل اصلی بود .... سید حسین حسینی رو خیلی دوسش داشتم از اون موقع که واسه سربازی رفت ملوان بازیهاش رو دیدم و مطمئنم دلیل اصلی افتش نداشتن رقیب هستش ... گلری مثل فروزان یا بازیکنی در همون حد میتونه هم تیم رو در دروازه بالانس بکنه و هم کیفیت سید رو چند برابر بکنه .... در ضمن پنالتی که از احمد نور گرفت خیلی خوب بود تا لحظه آخر وایساد و درجا جهش کرد که عالی بود ... اشک های آخر بازی بغضی بود که ترکید .. ایشالله خودش بتونه حقش رو بگیره و همون سید دوست داشتنی قبل بشه که هممون با رکورد 872 دقیقش عشق کردیم ..... تبریک به همه ی آبی دلان عزیز که با این تیم نفس میکشند و زندگی میکنند .... به امید روزهای خوب و ایشالله با ورزشگاه های پر کنار هم ......
