Unless Youهیچ چیزی لذت بخش تر از این نیست که دراز بکشی و دختری که دوسش داری توو آغوشت باشه
من خودم ۲۱ ام دی ۹۶ بود، به دختری که دوسش داشتم گفتم که دوستت دارم و میخوام همسرم باشی، چنان جا خورد که نگو، برداشت بهم گفت که اصلاً ازت انتظار نداشتم، من مثل برادر نداشتم تو رو میدونستم، تا دو ماه باهام رفتارش سرد بود ولی وقتی بیشتر منو شناخت عاشقم شد و از اون موقع با همیم
به نظر خودم چیزی که باعث شد رابطه ی منو اون اینقدر سریع رشد کنه و علاقه ی بینمون زیاد باشه همیشه، فقط "صداقت" بود
چون من خودم از اول همیشه باهاش صادق بودم و حتی ازش قول گرفته بودم هیچوقت بهم دروغ نگیم، وقتی صداقت بین طرفین باشه، اینجوری خود به خود اعتماد متقابل هم به وجود میاد بین دو نفر
به نظرم شما هم سعی کن اون شخص رو فراموش کنی و نیمه ی خودت رو پیدا کنی، باید بپذیری که اون شخص لیاقت تو رو نداشته، اون رفت دنبال لیاقت خودش، همین
