آلترناتیو برای آلمان یا جایگزین برای آلمان ، یک حزب راست افراطی، پوپولیستی راستگرا، و ملی‌محافظه‌کار در آلمان است. afd طرفدار روسیه است و با مهاجرت به آلمان، به‌ویژه مهاجرت مسلمانان مخالفت می‌کند. ادارهٔ فدرال نگهبانی از قانون اساسی، آژانس اطلاعات داخلی آلمان، این حزب را به‌عنوان یک سازمان «مشکوک به افراط‌گرایی» طبقه‌بندی کرده است.
این حزب در آوریل ۲۰۱۳ تأسیس شد و در انتخابات فدرال آلمان (۲۰۱۳) به‌سختی از رسیدن به حد نصاب انتخاباتی ۵٪ برای ورود به بوندستاگ بازماند. در انتخابات پارلمان اروپا در سال ۲۰۱۴، آاف‌د با عضویت در گروه محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان اروپا هفت کرسی کسب کرد. تا اکتبر ۲۰۱۷، این حزب در ۱۴ ایالت از ۱۶ ایالت آلمان به پارلمان‌های ایالتی راه یافت و در انتخابات فدرال آلمان (۲۰۱۷) با ۹۴ کرسی به سومین حزب بزرگ کشور و بزرگترین حزب مخالف تبدیل شد. نامزدهای اصلی آن در این انتخابات الکساندر گاولاند و آلیس وایدل بودند. در انتخابات ۲۰۲۱، آاف‌د به جایگاه پنجم سقوط کرد. با این‌حال، در انتخابات ۲۰۲۵ با کسب ۲۰٫۸٪ آرا، به دومین حزب بزرگ بدل شد و جایگاه خود به‌عنوان بزرگترین حزب مخالف را حفظ کرد.
آاف‌د توسط الکساندر گاولاند، برند لوکه و برخی اعضای پیشین اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان (CDU) تأسیس شد تا به‌عنوان جایگزینی راستگرا و معتدل در نقد سیاست‌های منطقهٔ یورو عمل کند .در آغاز، این حزب خود را اقتصاداً لیبرال، اروپاشکاک و محافظه‌کارانه معرفی می‌کرد.اما به‌تدریج مواضع خود را به راست افراطی سوق داد، و تحت رهبری‌های مختلف، سیاست‌های ضد مهاجرت، ضد اسلام و ضد اتحادیهٔ اروپا را دنبال کرد. از سال ۲۰۱۵، ایدئولوژی آاف‌د با ملی‌گرایی آلمانی، ملی‌گرایی مردم‌محور و محافظه‌کاری ملی شناخته می‌شود، و تمرکز سیاستی آن بر نقد اسلام، مخالفت با مهاجرت، شوونیسم رفاهی، اروپاشکاکی، انکار تغییرات اقلیمی ناشی از انسان و تمایل به نزدیکی با روسیه است.
برخی از شاخه‌ها و جناح‌های آاف‌د به ارتباط با جنبش‌های ملی‌گرای افراطی مانند پگیدا، Neue Rechte و جنبش هویت‌خواهی متهم شده‌اند، و همچنین استفاده از بازنگری تاریخی و بیگانه‌هراسی به آن‌ها نسبت داده شده است.از سال ۲۰۱۸، دفاتر ایالتی حفاظت از قانون اساسی، آاف‌د را زیر نظر دارند. رهبران حزب انکار کرده‌اند که این حزب نژادپرست است، ولی در درون حزب بر سر رابطه با چنین گروه‌هایی اختلاف‌نظر وجود دارد. در ژانویهٔ ۲۰۲۲، یورگ مویتن، رهبر وقت حزب، پس از شکست در نبرد قدرت، فوراً از ریاست حزب کناره‌گیری کرد و از آاف‌د خارج شد. او گفت که حزب بسیار به راست افراطی سوق پیدا کرده، صفاتی تمامیت‌خواهانه یافته و دیگر بر پایه نظام پایهٔ دموکراتیک لیبرال استوار نیست.برند لوکه نیز در سال ۲۰۱۵ با استدلالی مشابه حزب را ترک کرده بود.
پایگاه رأی آاف‌د عمدتاً در نواحی سابق جمهوری دموکراتیک آلمان (آلمان شرقی)، به‌ویژه ایالت‌های زاکسن و تورینگن قرار دارد؛ که این امر ناشی از مشکلات اقتصادی و اجتماعی باقی‌مانده پس از اتحاد آلمان و گرایش بیشتر رأی‌دهندگان شرق به رهبری اقتدارگراست.در انتخابات فدرال آلمان (۲۰۲۱)، این حزب در مجموع از رتبهٔ سوم به پنجم سقوط کرد، اما در ایالت‌های شرقی (آلمان شرقی سابق) پیشرفت داشت. در برلین شرقی دوم شد، درحالی‌که در غرب در رتبهٔ پنجم قرار گرفت. در انتخابات فدرال آلمان (۲۰۲۵)، آاف‌د با ۲۰٫۸٪ آرا، دوم شد و موقعیت خود به‌عنوان بزرگترین حزب مخالف را تثبیت کرد.
پیش‌زمینه
در سپتامبر ۲۰۱۲، الکساندر گاولاند، برند لوکه، و کنراد آدام گروه سیاسی «آلترناتیو انتخاباتی ۲۰۱۳» (آلمانی: Wahlalternative 2013) را در باد نائوهایم بنیان گذاشتند تا با سیاست‌های فدرال آلمان دربارهٔ بحران مالی منطقهٔ یورو مخالفت کنند و با کمک‌های مالی آلمان به کشورهای فقیرتر جنوب اروپا مقابله نمایند. بیانیهٔ این گروه با حمایت چندین اقتصاددان، روزنامه‌نگار و مدیر تجاری منتشر شد و در آن آمده بود که منطقهٔ یورو به‌عنوان یک منطقهٔ پولی "نامناسب" ثابت شده و کشورهای جنوب اروپا "زیر فشار رقابتی یورو در حال فرو رفتن در فقر هستند".
برخی از نامزدهای گروهی که بعدها به آاف‌د تبدیل شد، در ایالت نیدرزاکسن با عنوان «آلترناتیو انتخاباتی ۲۰۱۳» و در ائتلاف با رأی‌دهندگان آزاد (که نهادی محلی بدون سیاست‌های فدرال یا خارجی مشخص است) در انتخابات شرکت کردند و ۱٪ آرا را به‌دست آوردند. در فوریهٔ ۲۰۱۳، این گروه تصمیم گرفت حزبی تازه برای رقابت در انتخابات فدرال ۲۰۱۳ تأسیس کند. طبق ایمیلی فاش‌شده از برند لوکه، رهبری رأی‌دهندگان آزاد از پیوستن به این طرح خودداری کرده بود.
تأسیس
این حزب در ۶ فوریهٔ ۲۰۱۳ تأسیس شد. در ۱۴ آوریل ۲۰۱۳، آاف‌د با برگزاری نخستین کنگرهٔ خود در برلین، انتخاب رهبری حزب و تصویب برنامهٔ حزبی، رسماً موجودیتش را به اطلاع عموم رساند. برند لوکه، فراوکه پتری، و کنراد آدام به‌عنوان سخنگویان حزب انتخاب شدند. هیئت فدرال آاف‌د همچنین الکساندر گاولاند، رولاند کلاوس و پاتریشیا کازاله را به‌عنوان سه نایب‌رئیس برگزید. نوربرت اشتنزل به‌عنوان خزانه‌دار، و ایرینا اسمیرنووا، بیاتریکس دیفنباخ و ولف-یواخیم شونه‌مان به‌عنوان سه عضو علی‌البدل انتخاب شدند. یواخیم استاربتی، همراه با یورن کروزه، هلگا لوکنباخ، دیرک مایر و رولاند فوبل به عضویت هیئت مشورتی علمی حزب درآمدند. بین ۳۱ مارس تا ۱۲ مهٔ ۲۰۱۳، آاف‌د در همهٔ ۱۶ ایالت آلمان شعبه‌های ایالتی خود را تأسیس کرد تا در انتخابات فدرال شرکت کند. در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۳، سازمان جوانان حزب با عنوان آلترناتیو جوان برای آلمان در دارمشتات تأسیس شد. در جریان سفر نخست‌وزیر بریتانیا، دیوید کامرون، به آلمان در آوریل ۲۰۱۳، گزارش شد که حزب محافظه‌کار بریتانیا با آاف‌د و رأی‌دهندگان آزاد تماس گرفته تا دربارهٔ امکان همکاری، با حمایت گروه محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان اروپا (ECR) در پارلمان اروپا گفت‌وگو کند.در ژوئن ۲۰۱۳، برند لوکه در نشستی پرسش و پاسخ که توسط گروه بروژ، اندیشکده‌ای نزدیک به حزب محافظه‌کار بریتانیا، در لندن برگزار شد، سخنرانی کرد. در گزارشی تحلیلی در روزنامهٔ محافظه‌کار فرانکفورتر آلگماینه زایتونگ در آوریل ۲۰۱۳، خبرنگار سیاسی مقیم برلین، ماجید ستار، فاش کرد که حزب سوسیال دموکرات آلمان و اتحادیهٔ دموکرات مسیحی (CDU) به‌منظور مهار رشد و جاذبهٔ آاف‌د، تحقیقات ضدحزبی انجام داده‌اند.
با موضع‌گیری برای کنار گذاشتن یورو، آاف‌د سیاستی رادیکال‌تر از رأی‌دهندگان آزاد اتخاذ کرد. حزب دزدان دریایی آلمان در کنگرهٔ بهار ۲۰۱۳ خود هرگونه ائتلاف با آاف‌د را رد کرد. حامیان اولیهٔ آاف‌د همان اقتصاددانان، مدیران و روزنامه‌نگاران سرشناسی بودند که از «آلترناتیو انتخاباتی ۲۰۱۳» نیز حمایت کرده بودند. این گروه شامل اعضای سابق اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان (CDU) نیز می‌شد که پیش‌تر در دادگاه قانون اساسی فدرال آلمان سیاست‌های دولت در منطقهٔ یورو را به چالش کشیده بودند. آاف‌د خود را انشعابی از اتحادیهٔ دموکرات مسیحی آلمان نمی‌دانست، زیرا در میان اعضای اولیه‌اش همچنین یک رهبر ایالتی سابق از حزب دموکرات آزاد آلمان و اعضای فدراسیون رأی‌دهندگان مستقل، که یک گروه فشار متشکل از مستقل‌ها و کارآفرینان خرد بود، حضور داشتند
دیدگاه‌های سیاسی
1-اسلام‌ستیزی :
رهبران حزب آلترناتیو برای آلمان از اسلام با عنوان امپریالیسم دینی سخن می‌گویند. برنامه انتخاباتی این حزب روشن است؛ بزرگ‌نمایی خطر اسلام و ایجاد وحشت ناشی از بر باد رفتن آزادی‌های فردی در بین مردم این کشور. دو موضوع در کارزار انتخاباتی حزب آلترناتیو برای آلمان نقش مهمی ایفا می‌کنند. این دو موضوع عبارتند: از «اسلام» و «امنیت داخلی». هر دو رهبر این حزب در سخنرانی‌های خود و در کارزار انتخاباتی این دو موضوع را اساس تبلیغات حزبی خود قرار داده‌اند؛ دو موضوعی که به باور آن‌ها به یکدیگر مربوط هستند. از آن گذشته، حزب آلترناتیو برای آلمان تصمیم دارد فعالیت پارلمانی خود را پس از ورود به بوندستاگ بر این دو محور تنظیم کند. موضوع اصلی حزب آلترناتیو برای آلمان کماکان موضوع پناهندگی و پناهجویی در این کشور است. اما با کاهش شمار تقاضای پناهندگی در آلمان، آن‌ها همان موضوع را به‌طور غیرمستقیم و با جلوه‌ای جدید در پوشش دو موضوع «اسلام» و «امنیت داخلی» عرضه می‌کنند. شعار و محور اصلی تبلیغ حزب این است: «امنیت داخلی در آلمان در حال محو شدن است و این یکی از پیامدهای مستقیم سیاست مرزهای باز است.» می‌توان گفت دو چهره اصلی حزب آلترناتیو برای آلمان، یعنی آلکساندر گاولند و آلیس وایدل به تقسیم کاری بین خود رسیده‌اند. درحالی‌که آلیس وایدل به گونه‌ای مداوم نسبت به از بین رفتن امنیت در جامعه آلمان هشدار می‌دهد، وظیفه آلکساندر گاولند تبلیغ پیرامون زیان‌های برخاسته از اسلام و باورهای اسلامی است.
2-ضدیت با مهاجرین به خصوص پناهندگان :
حزب آلترناتیو برای آلمان نخستین و اصلی‌ترین حزب مخالف سیاست‌های مهاجرتی دولت آلمان و ورود مهاجرین به این کشور است. موفقیت‌های این حزب ظرف سال گذشته عمدتاً برخاسته از نارضایتی عمومی مردم آلمان از سیاست مهاجرپذیری آنگلا مرکل بوده است، به‌ویژه گشودن درهای کشور بر روی پناهجویان سوری و دیگر کشورهای عربی باعث نارضایتی مردم شده است. از سال ۲۰۱۵ تا کنون بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر مهاجر وارد آلمان شده‌اند. حزب آلترناتیو برای آلمان خواستار بستن مرزهای اتحادیه اروپا و کنترل کامل مرزهای آلمان است. این حزب در ضمن خواهان آن است تا با ایجاد کمپ‌های پناهندگی در خارج از مرزهای کشور، از ورود پناهجویان به آلمان جلوگیری شود. این حزب خواستار اخراج فوری همه کسانی است که درخواست پناهندگی سیاسی آن‌ها رد شده است. حزب آلترناتیو برای آلمان در عین حال مایل است که با پشتیبانی مالی، خارجیان ساکن آلمان را به ترک این کشور و بازگشت به کشور خود ترغیب کند. این حزب معتقد است که آن دسته از خارجیانی که اجازه سکونت در آلمان را دریافت می‌کنند، می‌باید کاملاً به وظیفه همگرایی در جامعه آلمان پایبند باشند. از این رو، فراگیری زبان آلمانی و آشنایی با فرهنگ بومی آلمان از نظر آنان، برای زندگی در این کشور الزامی است. به باور این حزب، اسلام بخشی از جامعه و فرهنگ آلمان نیست.
3-ضدیت با اتحادیه اروپا :
زمانی که حزب آلترناتیو برای آلمان در سال ۲۰۱۳ تأسیس شد، از اخراج همه کشورهای مقروض اتحادیه اروپا، مثل یونان دفاع می‌کرد. یکی از پایه‌گذاران این حزب، برند لوکه، این حزب را حزب جدیدی می‌دانست که نه گرایش به راست دارد و نه گرایش به چپ. در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۱۳ آلمان، حزب آلترناتیو برای آلمان موفق نشد شرط به دست آوردن حداقل ۵ درصد آرا برای ورود به مجلس را تأمین کند. اما یک سال بعد، در سال ۲۰۱۴، همین حزب موفق شد در انتخابات پارلمان اروپا، بیش از ۷ درصد رای بیاورد. این نخستین پیروزی انتخاباتی حزب آلترناتیو برای آلمان به‌شمار می‌آمد. این حزب مخالفت ایده «دولت‌های متحده اروپا» بوده و مایل است که اعضای قدرتمند اتحادیه اروپا با تغییر رویکرد خود به سطح ملی پیشین بازگردند. از این‌رو حزب آلترناتیو برای آلمان مخالف یورو به عنوان واحد پولی مشترک اتحادیه اروپاست.
4-سیاست پوپولیسم راست :
حزب آاِف‌د، به‌رغم ویژگی‌های غیرحزبی اولیه خود، به مرور زمان بدل به یک حزب راستگرا شده است که عملاً از سیاستی راست‌تر در قیاس با احزاب محافظه‌کار این کشور، یعنی دو حزب دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی پیروی می‌کند. این حزب هم خواستار جذب نیروهای راست‌افراطی آلمان است و هم مایل است تا آن دسته از مردمی را که از سیاست جاری و حاکم آلمان ناراضی هستند، به سوی خود جلب کند. برخی از صاحبنظران از «رادیکالیزه شدن هسته‌مرکزی» این حزب می‌گویند. به باور آن‌ها این حزب در بین مردم ساکن ایالت‌های شرقی کشور که پیش از این آلمان دموکراتیک را تشکیل می‌دادند، از محبوبیت بیشتری برخوردار است. مطالعات صورت گرفته نشان می‌دهد که حزب آاِف‌د از همه احزاب تثبیت شده آلمان نیرو جذب کرده و شمار اعضای آن به ۲۳ هزار نفر رسیده است. بسیاری از مفسران، رشد نفوذ و قدرت این حزب را جلوه دیگری از قدرت‌گیری پوپولیستها می‌دانند، یعنی همان روندی که باعث خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا شد یا پیروزی دونالد ترامپ را در انتخابات آمریکا رقم زد.
نتایج انتخاباتی
حزب آلترناتیو برای آلمان از سال ۲۰۱۶ به بعد در بسیاری از مناطق آلمان به رقیب سیاسی احزاب سنتی این کشور مبدل شد. در سال ۲۰۱۹ این حزب در پارلمان‌های ده ایالت از ۱۶ ایالت آلمان حضور داشت. حضور این حزب در پارلمان‌های ایالت‌های شرقی آلمان به نسبت پررنگ‌تر است. در انتخابات ایالتی سال ۲۰۱۶ در ایالت زاکسن-آنهالت، این حزب موفق شد بیش از ۲۴ درصد آرا را از آن خود کند ؛ پدیده‌ای که ائتلاف سه حزب دموکرات مسیحی، سوسیال دموکرات و سبزها را الزامی ساخت. یا در انتخابات پارلمان ایالت مکلنبورگ فورپومن که در سپتامبر سال ۲۰۱۶ صورت گرفت، این حزب نزدیک به ۲۱ درصد آرا را به دست آورد و حتی از حزب دموکرات مسیحی، یعنی حزب صدراعظم آلمان، آنگلا مرکل نیز پیشی گرفت. در ماه آوریل سال ۲۰۱۷ نیز، حزب آلترناتیو موفق شد با کسب بیش از ۶ درصد آرا، وارد پارلمان ایالت زارلند شود. در انتخابات ایالتی فوریه سال ۲۰۲۰ مجلس هامبورگ این حزب ۵٫۲ درصد کل آرا را به‌دست‌آورد که ۰٫۸ درصد نسبت به دوره قبل کاهش داشته است. اگرچه بعد از چند سال اقبال برای این حزب، انتخابات دو ایالت بادن وورتمبرگ و راینلند فالتس در سال ۲۰۲۱ با شکست برای این حزب همراه بود
این حزب به رهبری آلیس وایدل در انتخابات زود هنگام آلمان در سال 2025 که ناشی از فروپاشی دولت اولاف شولتش بود شرکت کرد و توانست با کسب 20/8 درصد آرا به جایگاه دوم برسد که بزرگترین موفقیت از زمان تشکیل این حزب است
