انگار قلب و کندی از من
تش واسم موند ولی حسرت
زدیم از خودمون زدیم از هم
چشات منو زمینم زد
زدم به گلا بوسه
مهیاد دست تنها وسط اقیانوسه
تکی داشتم قد دنیا دوستت
الان تو تهرانم چپم بود کاروسه
مخم یکی دو سه روزه پوکید
خودم دوست داشتم بخورم گولتو
بچه ای نمیدونی میخواد
خوبتو کی نباشم خوب کنه مودتو کی
دیگه همه جا سنگین واسم یه ثانیه
نمیشه بمونم عالم فاکی
گفتم فقط باشی واسمه کافیه
الان دورم پر آدم اضافی
نفهمیدی هرچی خوبی کردم بهت
خوردم ازت کلی رویی صدمه
تنم ست تپ هودی تنمه
توام یه مشت بچه ک*نی بغلت
چشم قفل ساعت شنی
متنفرم از وابستگی
همه چی داشت به ما بستگی
درو باز گذاشتم راحت بری
چشما قفل ساعت شنی
مریضت شدم چارش که نی
این بیتمو با اشک ببین
حالا جفتمون بازنده ایم
من شدم واسه تو تونی واسه من
قلبم سوخت مثل اوجیام شب
کاش از بغل تو کلی داشتم
کاش واسه اینم یه توضیح داشتم
رفتی از قلب رفتی از یاد
رفتم از اونجا که رفتی چند بار
قول دادی بمونی تو سختی همرام
ولی زدی زیرش بهت هرکی نخ داد
می رسیم به هم هفت هشت دور بعد
بعد شدش این بدن سولد اوت
دیگه بام چشات نکرد صحبت
انگار از دره ها تنم شد پرت
سردمه روی قله برفم
کوچیکم کردن شد به نفعم
چسب گذاشتم روی زخمشون
دست گذاشتن نقطه ضعفم
این آدم نمیشه آدم سابق
همونم که می کرد آدم سابق
پس زمینم بودی یادمه چشمات
خیالت راحت با منه یادت
کفریم از همه بدبین الان
دیگه حوصله ندارم رفتی نیا
مهم نی از جیبم هرچی درآد
ولی تقریباً حال میده بعضی شبا
پیش من بودی خوب میشد حالت سریع
خوابت پرید زخمتو با نقابت زدی
منو بد زد یادت زمین
