مطلب ارسالی کاربران
شماره 15
سی امین روز اردیبهشت سال 64 به دنیا اومد توی یکی از گرمترین شهرای ایران؛ اهواز . توی اون سال هایی که کلا چهار پنج تا شبکه داشتیم و سهم بسکتبال فقط همون یکی دو ساعت بسکتبال نوین ، اونم ساعت 6 صبح جمعه بود و بچه هایی که عشقشون این بود که بین کارتاشون لا اقل یک عکس از شکیل اونیل یا کوبی برایانت یا یکی از بازیکنای NBA باشه ناگهان خبر جالبی شنیدن ، یک خبر استثنایی : اون راهی NBA شد.
یکی از بی نظیرترین بازیکنای تاریخ بسکتبال آسیا کسی که بهش لقب بهترین سنتر آسیا رو دادن یکی از همونایی بود که یک نسل فوق العاده رو برای بسکتبالمون ساختن اون در کنار صمد ، حامد آفاق ، مهدی کامرانی ، اوشین و زنده یاد آیدین نیک خواه و خیلیای دیگه سال هایی رو برای بسکتبالمون ساختن که پر از خاطره است سال هایی که باعث شد خیلیا عاشق بسکتبال بشن خیلیا که امروز دارن کنارش توی تیم ملی بازی میکنن شاید همینجوری عاشق بسکتبال شدن با خاطره بازی با اون و هم تیمیاش توی یکی از دوست داشتنی ترین تیم های ملی.
اون روزایی که توی شاهین اهواز ، پیکان ، صبا باتری و صنام بازی میکرد خیلیا فکر میکردن اون بازیکن خوبیه ولی کمتر کسی فکر میکرد که اون تبدیل بشه به یک افسانه ، حالا هیچکدوم از اون تیم ها نیستن نه صنامی در کاره نه صبا باتری و نه پیکان تیم بسکتبال داره اما بعید میدونم ممفیس یا فینیکس سانز از بین بره حتی اگه فرض محال روزی اونا هم از بین برن تاریخ نمیتونه بهترین بازیکن چند دوره ی آسیا رو فراموش کنه.
کسی که توی مسابقات آسیا چلنج تهران میشد فهمید که چه قدر مردم عاشقشن.
اون کسی نیست به جز شماره 15 ؛ حامد حدادی.
