مطلب ارسالی کاربران
یادداشتی از صعود تیم ملی به جام جهانی
صعود آسان بود بدون مشکل چند هفته مانده به پایان بازی های انتخابی، صعود ایران مسجل شده بود و یکی از اولین تیم هایی بود که راهی روسیه می شد. اما ایا تفاوت در تیم ملی بود یا حریفان ضعیف بودند ایا اگر در گروه دیگه بودیم به همین راحتی صعود میکردیم؟جوابش رو هیچکس نمیدونه اما چیزی که مسلمه اینه که گروه ما نسبت به تیم ملی بسیار اسون بود کره بسیار با کره ی زهر دار یکی دو دهه ی پیش متفاوت بود کره ای که حتی عاجز از شکست دادن سوریه جنگ زده بود هرچند که کشورهای جنگ زده اصولا انگیزه مضاعف برای پیروزی در مسابقات ورزشی دارند مثل قهرمانی عراق در جام ملت ها و یا پیروزی ایران در برابر امریکا که اولین و اخرین پیروزی ایران در جام جهانی تا به امروز هست مشخص نیست اگر با همون بازیکن ها الان هم با امریکا رو برو میشدیم پیروز میدان بودیم یا نه ایا دوباره مهدوی کیا با اون استارت برق اساش از زمین خودی توپ رو برمیداشت و گل میزد یا نه دیگه براش بازی مقابل امریکا یک بازی حیثیتی و یک بازی برای غلبه ی ایران انقلابی جوان بر امپریالیزم قدرتمند امریکا نبود. به هرحال اگر شرایط خاص سوریه رو جدا کنیم بازهم کره چندان تیم سرحالی نبود و حتی برای یک ثانیه نتونست ایران رو تحت فشار قرار بده حتی با اینکه تقریبا یک نیمه با یک یار بیشتر بازی میکرد(توجهتون رو جلب میکنم به بازی چهارسال پیش که همین کره در لحظات پایانی بازی چه حملات زهرداری رو روی دروازه ایران پایه ریزی میکرد) از کره که بگذریم میرسیم به چین و قطر و سوریه و اون کشور دیگه دی: که هیچکدوم از تیم های دسته بالای اسیا نیستن حتی قطر که سالها بود ایران رو توی خونه خودش اذیت میکرد نتونست مشکل چندانی ایجاد کنه این برمیگرده به دو نکته اولین و مهم ترین نکته کیروش هست کیروش تونست با مدیریت قوی خودش تیمی یکدست رو بچینه به شخصه انتقادهای زیادی به کیروش مخصوصا توی چینش بازیکنها دارم اما تجربه ی کیروش توی بازی گرفتن از بازیکنها استثناییه انگیزه ای که بازیکن ها توی این بازی داشتن فوق العاده بود و اصلا به یک بازی تشریفاتی شبیه نبود حتی کیروش برای اینکه تیم ملی وارد حاشیه نشه حاضر شد سوگلی خودش رو که داد خیلی از فوتبال دوست های ایرانی رو با موقعیت خراب کردن هاش و توپ لو دادن هاش دراورده بود کنار بذاره و دعوتش نکنه نکته ی دوم ضعیف بودن تیم های اسیاییه به شخصه معتقدم درسته که ایران در دفاع فوق العاده قوی ظاهر میشه اما به هیچ وجه تیمی نیست که بین 30 تیم اول جهان قرار بگیره تیمی که به این رده میرسه باید بتونه هروقت که اراده کرد نتیجه ی دلخواهش رو بگیره درحالیکه ایران صرفا توانایی گل نخوردن داره و در امر گلزنی بسیار بسیار ضعیف عمل میکنه این تیم ایران در صورتیکه در بازی اخر گروهی جام جهانی به زدن دو گل نیاز داشته باشه به هیچ وجه نمیتونه اون دو گل رو بزنه چون اصولا فقط برای یک هدف ساخته شده و اون گل نخوردن هست این تیم تیمی نیست که بتونه نتیجه ای که لازم داره رو به تیم حریف تحمیل کنه. اما شانسی که در خانه ی کیروش رو زد این بود که اکثر تیم های اسیا در حال پوست اندازی هستن تیم عربستان از یک دوره طلایی که تیم های باشگاهیش تا فینال لیگ قهرمانان میرفتند و تیم ملیش هم به فینال جام ملت ها رسیده بود گذشته و درحال بازسازی است تیم کره و ژاپن هم باوجود لژیونرهای قوی خودشون هنوز نتونستن هارمونی لازم توی تیم رو بدست بیارن استرالیا در بین این تیم ها تنها تیمی هست که قدری ثبات داشته پس بهتره که راجب این تیم کیروش کمی محتاطانه تر صحبت کنیم تیم در ضدحمله بسیار کند در خط میانی بدون خلاقیت و در جناحین بدون نفرات هست این تیم بدون بازی های تدارکاتی خوب و با تیم های درجه یک دنیا عیارش معلوم نمیشه. در پایان بابت اینکه نوشته ام منسجم نبود معذرت خواهی میکنم.
