طرفداری- در حالی که چند روز دیگر جانلوییجی بوفون ۴۰ ساله می شود، مجله فرانس فوتبال در اقدامی جالب و غیرمنتظره ۱۶ صفحه از این نشریه را به سنگربان ایتالیایی یوونتوس اختصاص داده است. همچنین در کاور اصلی مجله، عکس بوفون دیده می شود.
در همین راستا، برخی از دروازه بانان امروز و سابق دنیای فوتبال، در یادداشت هایی کوتاه از بوفون نوشته اند:
تیبو کورتوا(چلسی - بلژیک):
جانلوییجی، من تو را به عنوان یک دروازه بان تحسین می کنم اما حتی کاریزمای تو، روحیه برنده و شخصیتت هم برایم قابل تحسین است. تو برای همه دروازه بانان دیروز، امروز و آینده یک الگو هستی و کارهای زیادی برای ما کرده ای. من در چلسی با جانلوکا اسپینلی کار می کنم که در تیم ملی مربیت بود. ما اغلب در مورد تو صحبت می کنیم و من می دانم که چه دروازه بان و چه انسان خوبی هستی. من پیراهنِ ارزشمندت را که بعد از بازی یورو ۲۰۱۶ با هم تعویض کردیم نگه داشته ام. از جانلوکا خواسته ام که یک پیراهن یوونتوس با شماره و اسمت برایم بیاورد. دست نگه ندار. ادامه بده. فوتبال دلتنگت خواهد شد و تو هم خیلی دلتنگ فوتبال می شوی.
ایکر کاسیاس(رئال مادرید، پورتو - اسپانیا):
جیجی تو فوق العاده ای! یک دروازه بان بزرگ! تو یکی از بهترین دروازه بان های تاریخ فوتبال خواهی ماند. همیشه مایه خرسندی بود که جلویت بازی کردم. از این فرصت استفاده کردم که یاد بگیرم و تو را بهتر بشناسم. برای آینده ات آرزوی بهترین ها را دارم. بعد از اینکه از فوتبال خداحافظی کردیم، به دیدارهایمان ادامه می دهیم. داستان جدال های روبرو را به خاطر خواهیم سپرد و حرف های زیادی برای گفتن خواهیم داشت. دوستت دارم، دوست من، ایکر.
دینو زوف(یوونتوس - ایتالیا):
درودی بر جانلوییجی بوفون، دروازه بان بزرگِ ما. دروازه بانی که هنوز به عنوان یکی از قوی ترین گلرهای جهان درنظر گرفته می شود و شاید بهترین گلر تمام ادوار باشد. تو از همان ابتدای فوتبالت، توقعات را بالا بردی و توانستی از همان زمان تا امروز، در این سطح بمانی. حالا باید تصمیم بگیری که فردا می خواهی چه کار کنی؟ ادامه دهی یا خداحافظی کنی. اگر بخواهی خداحافظی کنی هم کاری نیست که نتوانی انجام دهی. می خواهد مربی یک تیم باشد یا ریاست. چرا رییس فدراسیون فوتبال ایتالیا نشوی اگر ما سرانجام تصمیم بگیریم فضا را به بازیکنان قدیمی خود بدهیم.
برنارد لاما(پاری سن ژرمن - فرانسه):
تبریک فراوان به تو، چه قهرمانی هستی. شایسته آن بودی که در جام جهانی آینده باشی. می دانم که این روزها مصدوم هستی اما همچنین می دانم که برخواهی گشت زیرا مبارز فوق العاده ای هستی. این همان چیزی است که با وجود بالا رفتن سن و شادابی، تو را در چهل سالگی به قوی ترین حالت رسانده است. هوش، جاگیری و کاریزمایت را هم به آن اضافه می کنم. این هر سه روز بازی کردن است که تو را این گونه نگه داشته است، نه تمرینات. جایی خواندم که شاید به این فکر کنی که دوباره برای تیم ملی بازی کنی اما فکر می کنم ایده خوبی نیست، زیرا آن بخش را دیگر بسته ای. من تو را از نزدیک نمی شناسم اما وقتی جیجی صدایت می کنم، انگار آشنایم هستی. سالهاست بازی کردنت را می بینم و حس نزدیکی زیادی به تو دارم. تو بخشی از زندگی من به عنوان بازیکن و یک طرفدار فوتبال بودی. تو نماد یوونتوس هستی. من حتی یادم نمی آید چه کسی قبل از تو دروازه بان یوونتوس بود!
پیتر چک(آرسنال، چلسی - چک):
جیجیِ عزیز، تو الگویی برای نسلِ ما بودی. اینکه تو وقتی سنت خیلی کم بود شروع کردی و هنوز در نمایش های ثبات داری، این تو را به نقطه عطف و رجوعی برای نگهبانانِ آینده تبدیل می کند. هر موقع که روبروی هم بازی کردیم، احساس خاصی داشتم. برای تو در اروپا آرزوی موفقیت می کنم، جامی که سعی می کند از دستت فرار کند اما این فصل می توانی آن را بگیری. تو به شدت شایسته آن هستی.
پیتر اشمایکل(منچستریونایتد - دانمارک):
من این افتخار را داشتم که جایزه بهترین دروازه بان سال جهان را در مراسم فیفا به تو بدهم. حس خاصی داشتم که یکی از بزرگترین دروازه بانان نسلمان را مورد ستایش و افتخار قرار دادم. دروازه بانان معمولا در فوتبال بیشتر از سایرین دوام می آورند. ما آخرین سنگرِ تیم هستیم و این اجازه و فرصت را به تیممان می دهیم تا برنده از زمین خارج شود. اینکه تو هنوز در یکی از بهترین تیم های جهان بازی می کند، تو را یکی از اساطیر این ورزش بزرگ می کند. تولدت مبارک، رفیق!
