طرفداری - می گویند اگر از الجزایری ها بپرسید کدام سال جام جهانی برایتان ماندگار است، احتمال همه می گویند سال 1982. همان سالی که الجزایر در گروه خودش سوم شد و از دور رقابت ها کنار رفت. آن وقت ها آخرین بازی مراحل گروهی، همزمان برگزار نمی شد. ولی بعد از آن سال همه چیز تغییر کرد. الجزایر بازی خود را برده بود و برای صعود به یک تساوی در بازی اتریش و آلمان احتیاج داشت. تساوی ای که می توانست ژرمن ها را حذف کند. با این حال آلمان در همان دقایق ابتدایی یک گل زد و بعد از آن به طرز عجیبی بازی افت کرد. کمی از بازی گذشت و همه پی بردند که آلمان و اتریش با هم دست به یکی کرده اند. بازیکنان دو تیم بعد از گل به پاسکاری های متوالی روی آوردند و فقط منتظر سوت پایان بازی ماندند.
شاید آن بازی، تنها دیداری بود که هواداران هر دو تیم، بازیکنان کشورشان را هو می کردند. از طرفی گزارشگر بازی بینندگانش را به عوض کردن کانال، تشویق می کرد و خودش هم کم کم ساکت شد. هواداران به سمت بازیکنان پول پرتاب می کردند و حتی هواداری آلمانی پرچم کشورش را آتش زد. الجزایر به طرزی باورنکردنی حذف شد تا دو همسایه یعنی اتریش و آلمان صعود کنند. بعد از آن سال بدون شک هیچ کسی در الجزایر نبود که از آلمان و تیم ملی اش، نفرت نداشته باشد.
به هر حال سال 2014 فرا رسید، آلمان از گروه خودش به عنوان تیم اول بالا آمد و از آن سمت و در گروه دیگر، الجزایر دوم شد. واکنش ها در صفحات مجازی شروع شدند. "وقت انتقام فرا رسیده اما این آلمان است و المان فرسنگ ها از الجزایر قوی تر است". به هر حال انگار فرقی نداشت که آلمان از سال 82 چقدر قوی تر باشد یا الجزایر چقدر ضعیف تر. بازیکنان دو تیم بسیار خوب می دانستند که این بازی، لقب سیاسی ترین بازی تاریخ جام جهانی را به دوش می کشد. حالا ژرمن ها باید ثابت می کردند که برترند و الجزایری ها باید با روحیه ای مضاعف به دنبال انتقام می بودند. بازیکنان دو تیم وارد زمین شدند و کم کم بازی باید شروع می شد.
از همان ابتدا معلوم بود که آلمان الجزایر را دست کم گرفته است. اولین موقعیت بازی را الجزایری ها ایجاد کردند. اسلام سلیمانی با سرعت بالایش توپ را پشت مدافعان گرفت. نویر به طرزی عجیب بیرون آمد. قبلا این حرکات را از او دیده بودیم اما بعد از آن بازی همه سرمربی های جهان دوباره به دادن نقش سوئیپر به دروازه بانشان، فکر کردند. به بازی برگردیم، نویر پشت مدافعان مانند یک دفاع آخر پا به پای اسلام سلیمانی دوید و جلوی توپ او را گرفت. انگار لوو می دانست که حملات حریف چقدر خطرناک است و به همین دلیل نقش دفاع آخر را به نویر داده بود.
اولین موقعیت جدی برای ژرمن ها در دقیقه 14 و روی ضربه فوق العاده شواین اشتایگر ایجاد شد. ضربه محکم او را رئیس امبولی، گلر الجزایر با یک دست برگرداند. این بار نوبت این گلر بود که خودی نشان دهد. ژرمن ها روحشان هم خبر نداشت که امبولی قرار است مرد اول میدان برای تیمش باشد. عجیب بود که در ادامه بیشتر، الجزایری ها صاحب توپ و میدان بودند و فوق العاده بازی می کردند. دقیقه 16 و بعداز چند موقعیت نصف و نیمه الجزایر به گل رسید اما گل آن ها از سوی کمک به داور به درستی آفساید اعلام شد. بازی ادامه یافت و موقعیت های الجزایر یکی پس از دیگری از دست می رفتند. بی دقتی مهاجمان این تیم کار دستشان داد. کم کم ژرمن ها به خودشان آمدند و نبض بازی را در دست گرفتند. دقیقه 28 مرته ساکر که در نبود هوملس، به شدت پر اشتباه ظاهر شده بود توپ را در زمین خودی به اشتباه کنترل کرد. سرعت بالای اسلام سلیمانی توپ را قاپید و پشت سرش فغولی با گام های بلند در کنار بواتنگ به دنبال توپ آمد اما پیش از همه آن ها و در نزدیکی های میانه میدان این نویر بود که اشتباه مدافعش را جبران کرد و بار دیگر ناجی تیمش شد.
موقعیت های دو تیم که بیشتر ازان الجزایری ها بود، یکی پس از دیگر از دست می رفتند. دقیقه 40 ژرمن ها جدی ترین موقعیت بازی را به وجود آوردند شوت کروس را ریس امبولی دفع کرد و به طرزی باور نکردنی شوت بعدی از گوتسه در فاصله بسیار نزدیک را نیز گرفت. این آخرین ضربه گوتسه در این بازی بود و او در بین دو نیمه جای خود را به شورله داد.
نیمه اول به پایان رسید و با شروع نیمه دوم، حملات آلمان ها شروع شد. موقعیت اول را شورله به وجود آورد و شوت او با اختلافی کم به کرنر رفت. کرنر را هم آلمان ها با ضربه ای سر تقدیم به امبولی کردند. دقیقه 50 اما یکی از زیباترین صحنه ها را شاهد بودیم. صحنه ای که کریستین فالک، سردبیر معروف بیلد از او به عنوان صحنه مورد علاقه اش یاد کرده است. نویر ضربه کرنری که روی دروازه اش فرستاده شد را بدون توجه به مهاجمانی که دست او را چند بار کشیدند جمع کرد و توپ را با شوتی عالی جلوی پای شورله در زمین حریف انداخت. جام جهانی 2010 بود که برابر انگلیس به کلوزه پاس گل داده بود اما این بار سرعت شورله از دفاع حریف کمتر بود و این موقعیت به یک کرنر ختم شد. دقیقه 55 شوت فوق العاده کاپیتان لام را رییس امبولی به طرزی عالی به کرنر فرستاد تا این موقعیت هم از دست برود. بازی در این دقایق به شدت جذاب دنبال می شد.
آمدن شورله به قدرت حمله آلمان اضافه کرده بود. ژرمن های بی رحمانه یکی پس از دیگری توپ ها را به سمت دروازه حریف می ریختند. چندین موقعیت متوالی را شورله به وجود آورد که با درخشش مدافعان حریف توپ هر بار دور می شد. در این بین مصطفی که عملکرد بسیار بدی داشت، دچار مصدومیت شدید شد و خدیرا جای او را گرفت. نبود هوملس به خوبی حس می شد تا باز هم الجزایر با انداختن توپ پشت مدافعان آلمان، صاحب موقعیت شود. اسلام سلیمانی یک بار دیگر پشت دفاع حریف به توپ رسید. نویر باز هم شجاعانه بیرون آمد و پشت دفاع تیمش را جمع کرد و با ضربه سر توپ را به اوت فرستاد. گزارشگر الجزایری (حافظ الدارجی) در گزارشش به اینکه اگر نویر نبود چه بلایی می توانست سر آلمان بیاد، اشاره می کرد. او نویر را عنکبوت می نامید.
بازی به شدت زیبا دنبال می شد از طرفی نویر از ضد حملات الجزایری ها جلوگیری می کرد و از طرفی رییس امبولی از روی خط دروازه اش توپ های مهاجمان آلمان را یکی یکی بیرون می کشید. در صحنه ای در دقیقه 79 یک حمله همه جانبه از سوی ژرمن ها ساخته و پرداخته شد. پاس کاری و در نهایت سانتر عالی کروس، توپ را روی سر مولر در دهانه دروازه انداخت. ضربه سر پسر محبوب باواریا در حالی که همه فکر کردند گل شد را رییس امبولی به طرزی باور نکردنی بیرون کشید. گزارشگران عرب احتمالا با این شوت در حد پرستش از امبولی تعریف می کردند. جواد خیابانی، گزارشگر شبکه سه ایران هم این گونه صحنه را شرح می داد " اصلا من شک نداشتم که توپ می ره تو گل، حتی آماده شدم برای فریاد گل اما رییس امبولی توپو گرفت".
بازی زیبا دنبال می شد. آلمان ها برتر میدان بودند. ضربه های مولر، شورله، شواین اشتایگر و دیگر بازیکنان این تیم را یکی پس از دیگری امبولی دفع می کرد یا با بدشانسی به بیرون می رفتند. لوو می دانست تیمش در شرایط سختی قرار گرفته است و احتمال دارد این نتیجه 0-0 در دقایق پایانی عوض شود و یکی از ضد حملات الجزایر به گل تبدیل شود. با این وجود نویر همچنان یار آخر تیمش در خط دفاعی بود و این بار در مهم ترین صحنه بازی درخشید. دقیقه 90 یک بار دیگر اشتباه خط دفاعی آلمان منجر شد که هافبکان الجزایر توپ را بگیرند و توپ پشت دفاع های آشفته ژرمن ها انداخته شد. در حالی که همه ژرمن ها نا امید شده بودند، نویر مانند یک سوپرمن آمد و توپ را باری دیگر دفع کرد تا بازی به وقت های اضافه کشیده شود.
وقت های اضافی شروع شدند. بر خلاف 90 دقیقه الجزایری ها خیلی زود و در همان دقیقه اول وقت های اضافه نیمه اول تسلیم شدند. حرکت خوب مولر و سانتر زمینی او را شورله به شکلی زیبا وارد دروازه رییس امبولی کرد تا حساب کار 1-0 شود.
بعد از آن بازی آرام تر شد. نیمه اول با همین نتیجه به پایان رسید. الجزایری ها توان حمله نداشتند و آلمان ها هم کمی به دفاع روی آورده بودند و گاهی هم ضد حمله می زدند. نیمه دوم وقت های اضافی پر گل ترین 15 دقیقه بازی بود. روی یک ضد حمله شورله در دهانه دروازه به توپ رسید اما از شکم سیری به قدری توپ را بد زد که دفع آن برای دو مدافع روی خط الجزایری ها چندان سخت نبود. بر خلاف او، اوزیل ریسک نکرد و در ریباند با ضربه ای محکم رییس امبولی و تیم شجاعش را تسلیم خود کرد. نمایش شجاعانه الجزایری ها بالاخره تمام شده بود اما آن ها در دقیقه 122 به حقشان رسیدند و یکی از گل ها را توسط ژابو جبران کردند تا بازی 2-1 تمام شود.
در پایان بازی و طی آمار معلوم شد که مانوئل نویر توانسته است به شکلی عجیب 26 بار بیرون از محوطه جریمه خودش صاحب توپ شود. بیشتر از دو بازیکن الجزایر که تعویضی به بازی آمده بودند!
در این باره بخوانید؛
نقش نویر در ستاره چهارم ژرمن ها؛ تورنمنتی که سوپر مانو در آن خدا بود!
نمرات بازیکنان دو تیم در پایان مسابقه
فیلم خلاصه بازی
در این باره بخوانید؛
