|
دوراني بود، وقتيكه در پست چراغ قرمزها و ترافيك هاي طولاني، در رقابتي فشرده و براي گذران وقت، با برادران و دوستان، سعي مي كرديم حدس بزنيم، راننده اتوموبيل كناري چه كاره است؟ و روزگار را از چه راهي مي گذراند. طرفدار فوتبال هست يا نه؟، اگر هست، كدام تيم؟, فيلم و هنرپيشه و سريال مورد علاقه او چيست؟ گاهي كنجكاوي و بحث انقدر بالا مي گرفت، اگر امكاني بود با پايين دادن شيشه هاي ماشين، كه اون روزها و در تابستان معمولا پايين بود، با عرض معذرتي محترمانه سوال خود را با شك و ترديد و ترس ادا مي كرديم. يكايك پاسخ ها از هر نوع ان، و احتمالا قابل حدس براي شما، بد و خوب، برندگي و مزه شيرين يا خودش را داشت. برنده اين رقابت، اگر برنده ايي داشت، با فريادي از سرخوشي و جمله؛ ديدين گفتم، در ان شب مهمان بقيه بود.
اين عادت به شكل ديگري در من باقي ماند. عكسي را نشان مي دهم و اصرار ميكنم حدس بزنيد هنر اين فرد يا شغل او چيست؟بارها عكسي او را در مقابل افرادي كه سر وكاري با فوتبال و ورزش نداشته اند، نشان اين و ان داده ام. هيچ كس حدس مناسبي نداشته است. بهترين جواب ممكنه؛ با توجه به علائقم، موزيسين و هنرپيشه بوده. و از همه معركه تر "فوتباليست كه نيست". در اون زمان بالاي منبر ميرم و چند دقيقه ايي را به قول حميد، با اطلاعات بي حاصل مُخ طرف را مي خورم.
اينيستا به چشم من هرگز شكل و شمايل يك فوتباليست حرفه ايي را نداشته است. با اندام جمع و جور، چشمان ريز و چهره ايي بچه گانه و دوست داشتني. از دست پرورده هاي نازنين اكادمي بارسلونا، لاماسيا. متعلق به نسلي كه سبك اوانگارد و تازه خود را در قاب سبز بزرگ استاديوم ها خلق كردند. با پا و توپ، صدها شاهكار در ان پهنه سبز و خرامان به شيفتگان فوتبال هديه دادند. كه در تاريخ براي هميشه ثبت خواهد شد. انجه پيكاسو سال ها پيش از اين با قلم مو و بوم، مكتب كوبيسم را به عاشقان هنر ارزاني داشت.
"اندره اينيستا" نيازي به تعريف و تمجيد ندارد. دوستداران اين نسل فوتبال به ارزش هاي والاي او واقف هستند. از خدايان خط مياني، چون زيدان، جرارد، پيرلو، اسكولز. مادريچ و لوتر ماتيوس. همين كافي است كه بگوييم؛ هر انچه كه هست و نيست را به تسخير خود در اورده است. حتي همه ان چيزهايي كه ليونل مسي نابغه در گنجينه خود دارد. در جعبه خارق العاده زيبا و زرين او نيز هست. و اگر اين براي رضايت بد دلان كافي نيست، حلقه و گردبند سحر اميز جام جهاني و گل پيروزي در ان را هم اضافه كنيد. حلقه و گردبند جادويي كه در ميان گوهر و جواهرات و معادن طلاي نوابغي چون ليونل و كريستيانو هم نيست. واقعيت عريان، حقيقت بي پيرايه!
...
متن پيش رو فرازها و ترجمه فشرده اي از مصاحبه مجله "دنياي فوتبال/World Soccer” در شماره اخير خود May 2022 با اينيستا است. از زندگی در ژاپن، هم تیمی قدیمی خود ژاوی در نيوكامپ، گل در فينال جام جهاني و… صحبت مي كند.
و تعريف معركه ايي از هافبك و اهميت بازيكن وسط ميدان مي دهد. "دنياي فوتبال" اين مصاحبه را تحت عنوان؛ "دوست دارم به بارسلونا بازگردم" چاپ كرده است.
بطور حتم خواندني براي طرفداران ايروني، بويژه بارسلوني كه خاطرات بي شماري را براي يكايك ان ها رقم زده است, براي ما، همه ما، فاميل فوتبالي.
اميرحسين صدر
|
زندگي در ژاپن:
می تونم بگم که دلمان برای خونه خیلی تنگ شده. خصوصا به دلیل وضعیت اخیر، عدم امکان برگشت و عدم امکان ملاقات خانواده. برای همه ما خیلی سخت بوده، تغییرات همیشه کمی استرس و نگراني ايجاد می کند، اما از اولین روزی كه به ژاپن امديم احساس خوبی داشتیم و این حس هم در ورزش و هم درخانواده روزبروز افزایش یافت. ما اینجا خیلی احساس خوبی داریم.
ليگ فوتبال ژاپن:
استانداردها در سطوح مختلف، متفاوت هستند،يا هر اسم ديگه ايي كه ميخواين روش بذارين، اما این چیزی نیست که من اون را منفی بدونم. بايد بگم از زمان حضورم در اينجا در ليگ پيشرفت زيادي بوجود اومده. رشد كرده و مهمتر از همه، در ليگ رقابت هاي سختي وجود داره،. این رقابت چیزیه که من دوست دارم و از زمان ترك بارسلونا به دنبال آن بودم. صادقانه بگم، در اینجا احساس خوشحالی می کنم. هنوز مانند قبل از خودم مراقبت می کنم تا در بهترين فرم باشم.
بازنشستگي:
صادقانه بگویم، من هنوز همان احساسی را دارم که ما فوتبالیست ها هنگام تمرین، بازی و مسابقه داریم. روزی فرا می رسد که همه چیز مثل قبل نیست، اما در حال حاضر احساس خوبی دارم، خوشحالم و برای یکي دو سال دیگر ادامه خواهم داد. در ابتدای هر فصل همیشه مدتی طول می کشد تا دوباره به ریتم معمول برگردي. یک سال پیش مصدومیت جدی داشتم که به خوبی پيش رفت. هنوز هم هیجان زده و با انگیزه ام.
آینده:
می دانم که زمان به نفع ما سوت نمی زند، در حال حاضر فقط لذت بردن از فوتبال اهمیت دارد. روزی نقشه ایی می کشم و روز بعد از ان یه چیز دیکه میاد تو سَرَم، دقیقاً نمی دانم چه چیزی، کجا یا چگونه؟ اما از یک چیز مطمئنم، دوست دارم به فوتبال مرتبط باشد، زندگی و علاقه من در فوتبال خلاصه شده، چیزی که بیشتر از هرچیزی از آن لذت می برم،از اینرو هرچه هست، سعی می کنم آن را به فوتبال مرتبط کنم و از آنجا به بعد خواهیم دید.
مربیگری:
در مورد آن فکر کرده ام. درست است که من دوست دارم مدرک مربیگری خود را بگیرم. این کاری است که انجام خواهم داد، اگرچه نمی دانم از آن استفاده خواهم کرد یا نه. بزار ببینیم چی میشه. همانطور که گفتم هنوز هیچ برنامه روشنی در ذهن ندارم.
بازگشت به بارسلونا:
آن دسته از هواداران بارسلونا که آرزوی دیدن من را در کنار ژاوی در نیوکمپ دارند، باید منتظر بمانند. ژاوی سال‌ها خود را برای مربیگری آماده می‌کند، سخت است، و بدیهی است که او کادر خود را دارد. صحبت در مورد چنین چیزی منطقی نیست. همانطور که همیشه گفته ام، دوست دارم به هر شکلی که می توانم به بارسلونا بازگردم.
تماشای بارسلونا و ژاوی:
آیا هنوز به طور مرتب بارسلونا را تماشا می کنید؟ نظر شما از کار ژاوی تا اینجا چیست؟
خلاصه بازي هارو مي بينم، تقریبا همیشه بازي ها به ساعت ژاپن، نصف شب و اين کار را سخت می كنه. به هر حال همیشه به روز هستم. همه چيز با حضور ژاوي مثبت تر شده است. همیشه در ابتدا مشکل است واي ماه‌های اوليه خوب و خوشايند پيش رفت. بايد به او زمان داد تا شیوه بازی خود را پیاده کند و بازیکنان آن را در زمین اجرا كنند. از ان به بعد پیشرفت اغاز مي شود. شک ندارم در اين مسير حركت مي كنند و اين ادامه خواهد داشت. به اين كاملا معتقدم.
لاماسیا:
چیزی که یاد می گیرید فوتبال است و درک ان، با دیگران زندگی کردن، رشد و بزرگ شدن همراه با شور و اشتیاق ث، با فوتبال، با توپ.
و همانطور که در گروه های سنی بالا می ایید، شروع به یافتن راه و مسیر خود می کنید.
اکادمی اینیستا:
شما اكادمي اینیستا را در سال ۲۰۱۳ در اسپانیا تشکیل دادید و از آن زمان آن را در ژاپن نیز برگزار کرده اید. ممکن است کمی در مورد دلیل تشکیل آکادمی فوتبال و روش های آن به ما بگویید؟
برای بچه هایی که می خواهند وارد فوتبال شوند، داشتن یک پایه خوب برای رشد کلیدی است. آنچه ما سعی در انتقال و آموزش آن داریم راهی برای درک فوتبال و «زندگی» به طور کلی است. چگونه تمرین کنیم و چگونه «رفتار» کنیم.
فراتر از جنبه های فنی و تاکتیکی، این راهی برای «درک» عمیق ورزش است. زمانی که به ژاپن آمدم، یکی از اولویت‌ها ایجاد این آکادمی‌ها بود، تلاش برای نشان دادن آنچه در طول دوران حرفه‌ای‌ام آموخته‌ام و فکر می‌کنم برای رشد من به‌عنوان یک فوتبالیست حرفه ایی اهمیت زیادی داشته است.
سوال دائمي:
ايا بازسازي بارسلونا ٢٠٠٩ تحت هدایت پپ گواردیولا با حضور ژاوي امكان پذير است؟
هیچ تیمی مثل هم نیست، اول اينكه بازیکنان متفاوتند. نسل و دوران تغيير كرده است، و رقبايي كه تغيير شكل داده اند. همه چیز دائما تغيير می کند. فکر می کنم مهم ترین نكته این است؛ بارسا به بارسا بودن ادامه دهد، بارسا، بارسا بماند. هويت هميشگي، سبک و شیوه هميشگي. بوضوح می بینیم هنوز بازیکنان بسیار خوبی دارند. این نشان از رشد، بهبود و تبدیل شدن به یک تیم قابل اعتماد دارد که می تواند برای عناوین چالش داشته باشد.
مقايسه نسل جديد و قديم:
ژاوی قبلاً گفته; نیکو، گاوی Gavi و پدریPedri می توانند سرخیو بوسکتس، ژاوی و اینیستا بعدی باشند. نظر شما در مورد این مقایسه چیست؟
امیدوارم!, زمان نشان خواهد داد. من خودم شخصا مقایسه نمي كنم. بازیکنان بسیار جوانی كه در ابتدای کار خود هستند. راه درازی در پیش دارند. همگي بازیکنان با استعدادی هستند که در حال حاضر بازیکنان مهمی برای بارسلونا به حساب ميان. سال های زیادی را در پیش رو دارن و می تونن به قطب هاي واقعی باشگاه تبدیل بشن و يه مجموعه مركزي تماشایی را تشکیل بِدَن. بشرطي كه به رشدشون ادامه بدن و اطراف خود را با افراد خوب و درست پر کنند.
نقش هافبك مياني:
بستگی به این دارد مربي از ان ها چه مي خواهد. فکر نمی‌کنم کمال وجود داشته باشه، اما یک هافبک باید بدونه که چگونه خود را در موقعیت مناسب قرار دهد، توپ را کنترل کند، بداند توپ را به كدام سمت حرکت دهد، چگونه بازی را کنترل کند و كاملا بفهمد که در زمین چه مي گذرد. هافبک دليل بازي تيم و چرخش ان است. اساساً سبک تیم را مشخص و معين می کند.
یک هافبک باید دقیق، و بسیار پویا باشد، باید بفهمد مربی از او چه می خواهد. به عنوان مثال، من همیشه پپ گواردیولا را تحسین می کردم، او خودش از بازیکنانی بود که توجه مرا جلب كرد، و سعي مي كردم مانند او بازی کنم.
فينال ٢٠١٠ جام حهاني:
ايا گل پيروزي در فينال جام جهاني ٢٠١٠ اوج كار شما بود؟
براي معنای آن و برای همه چيزهايي که به همراه اورد، آن لحظه همیشه تاریخی خواهد بود.
وقتی دیگر در اين اطراف نباشیم، همه همچنان ان را بخاطر خواهند داشت. این لحظه ای در تاریخ است و زندگی كردن با آن باورنکردنی است. حتی امروز، بعد از این همه سال، هنوز فکر کردن به اون گل و اون زمان مرا هیجان زده می کند.
جادویی بود، لحظه ای که گل می زنید، همه چیز را فراموش می کنید. فقط شروع به دویدن می کنید، فریاد می زنید، سپس هم تیمی هایتان می آیند. دیوانگی محض.
جام جهاني را چگونه بايد برد:
بستگی به خيلي چيزها داره، لحظات خاصی مثل اینکه پنالتی گل ميشه یا مهار، کارت هاي زرد و قرمز. خیلی چیزها باید هماهنگ و جفت و جور بشن تا یک تیم تماي مسافت را طی کند، به همین دلیل است که بردن جام جهانی یا سایر تورنمنت های مهم بسيار سخت و دشوار است.
لوئیز انریکه به عنوان سرمربی بارسلونا و اسپانيا:
لوئيز را دوسش دارم. فکر می کنم تصمیم برای انتصاب او موفقيت اميز بود، زیرا می دونم او چگونه است و چگونه کار می کند.
اسپانيا در یورو ٢٠٢١ تابستان گذشته بسیار به موفقیت نزدیک شدند. تنها جزئیات کوچيكه كه بايد راست و ريست بشه، اما او در حال ساخت یک گروه بسیار خوب از بازیکنان است و امیدوارم بتوانند برای قهرماني جام جهانی امسال بجنگند. مطمئنم تیمی است که رقابت خواهد کرد. من خیلی اميد و ايمان زيادي به تيم دارم. بدیهی است که برنده شدن در این نوع تورنمنت ها همیشه به چیزهای زیادی بستگی دارد که باید در مسیر شما پیش برود یا موقعیت هایی که ممکن است باعث حذف شما شود. اما فکر می کنم باید روي تیم ملی اسپانیا حساب زیادی باز كنيم.
یورو ٢٠٠٨ ذهنیت تیم ملی اسپانیا را بطور تمام و كمال تغيير داد. ما فهميديم که می‌توانیم با بازیکنان مستعد جام‌های مهمی را کسب کنیم.
