Kebrit bianconeriدراماتیک ترین فوتبالیست دوران من...دیگر کسی پیدا نمیشود که جای پدر باشد و نامش پسر خدا باشد...پیامبر من و شاید پیامبر ورزشی خیلی های دیگر میرود به امید امام زمانی دیگر که هیچ وقت نمی اید...چون زمان انقلاب نوجوانی و جوانی ما تمام شد و دیگر عاشق نمیشوند انهایی که عاشق شده اند...مرگ عشق اینجاست؛جایی که امید و لذت جای خود را به خاطره و حسرت میدهد...از حالا به جایی که هر بار او را آنجا میدیدی نگاه می اندازی و او را نمیبینی باید بشکنی و خراب شوی،و این است بغضی که شاید رویت نمیشود رهایش کنی و اشکی که در چشمانت حلقه زده اما میترسی بچکد که تمامش درد است و درد است درد...(برای تنها پیامبر دوران من)
