پپ گواردیولا در سیسیل: از فوتبال تا عشق به بسکتبال!
شب شنبه، در ورزشگاه "رنزو باربرا" سیسیل، جایی که احتمالاً پپ گواردیولا حتی اسمش رو هم نشنیده بود، منچسترسیتیِ پرپول و پرادعا تو یه بازی خسته‌کننده (یا شاید هم هیجان‌انگیز) تیم بدشانس پالرمو رو با نتیجه ۳-۰ به راحتی شکست داد. این پیروزی در راستای آماده‌سازی برای فصل جدید بود؛ فصلی که مثل همیشه، سیتی میاد قهرمان بشه و بقیه هم فقط نظاره‌گر باشن. اما اصل خبر، نه این بازی تدارکاتی بی‌اهمیت، بلکه اعتراف شوکه‌کننده پپ بعد از سوت پایان بود.
پپ گواردیولا، این نابغه‌ای که همش به نظر میاد مغزش از زمین فوتبال فراتر میره، تو یه مصاحبه با نشریه معتبر (و شاید هم بی‌ربط به فوتبال) GQ پرده از یه حقیقت تکان‌دهنده برداشت: "علاقه شدیدش به لیگ بسکتبال حرفه‌ای آمریکا (NBA)!" بله، درست شنیدید، بسکتبال! در حالی که میلیون‌ها هوادار فوتبال از سراسر دنیا منتظر بودن پپ درباره تاکتیک‌های نابش برای فتح لیگ قهرمانان اروپا صحبت کنه، پپ ترجیح داد از لبران جیمز، استفن کری و لوکا دونچیچ حرف بزنه.
منابع نزدیک به تیم سیتی (که البته هیچ‌کدوم ازشون حاضر نیستن اسمشون رو بگن، چون می‌ترسن پپ اون‌ها رو مجبور کنه ۲۴ ساعته بازی‌های فینال NBA رو ببینن) گفتن که پپ حتی تو نیمه اول بازی با پالرمو، مدام از دستیاراش می‌پرسید که "جو مازولا" (سرمربی بوستون سلتیکس) تمدید قرارداد کرده یا نه. ظاهراً تمدید قرارداد مازولا بیشتر از هت‌تریک هالند، دل پپ رو شاد می‌کنه!
گواردیولا با یه لحن فلسفی (که نمیدونیم به فوتبال مربوطه یا بسکتبال یا حتی یه بحران وجودی) اعتراف کرد که NBA همیشه تو زندگی حرفه‌ای‌ش "خیلی مهم" بوده. حالا باید منتظر باشیم که هالند تو فصل جدید به جای دویدن تو محوطه جریمه، شروع به پرتاب‌های سه‌امتیازی کنه و خط دفاع سیتی هم به جای آفسایدگیری، فقط از "پیک اند رول" استفاده کنه. شاید هم دلیل این همه "تی‌کی‌تاکا" که پپ اصرار داره، از بسکتبال اومده و ما اصلاً خبر نداشتیم.
برخی تحلیلگران بدبین (که البته خودمون هم جزوشونیم) فکر می‌کنن این اعتراف پپ یه ترفند جدید برای گمراه کردن رقباست. وقتی همه دارن به عشق پپ به NBA فکر می‌کنن، اون آرام‌آرام یه سیستم جدید برای نابودی فوتبال اختراع می‌کنه. شاید هم پپ در حال آماده‌سازی برای مربیگری تیم بسکتبال منچسترسیتی (که هنوز وجود نداره) باشه. چه می‌دونیم؟ شاید یه روز پپ با توپ بسکتبال، به جای توپ فوتبال، کنار زمین بشینه و برای اولین بار، جام NBA رو برای یه تیم انگلیسی بیاره. اون موقع دیگه هیچ‌کس یادش نمیاد که پپ زمانی سرمربی یه تیم فوتبال بود و تو بازی‌های دوستانه، به جای تاکتیک، از علاقه‌اش به بسکتبال می‌گفت.
در نهایت، بازی با پالرمو آخرین بازی تدارکاتی سیتی قبل از شروع لیگ برتر انگلیس بود. ولی اصلاً مهم نیست. مهم اینه که پپ بالاخره "حقیقت وجودی" خودش رو فاش کرد. فوتبال؟ یه سرگرمی موقتی. بسکتبال؟ عشق بی‌پایان. حالا باید ببینیم تو کنفرانس خبری بعدی، پپ از علاقه‌ش به شطرنج، پینگ‌پنگ یا شاید هم بافتنی پرده برمی‌داره و ما رو از این حیرت و بدبینی نجات می‌ده یا نه.
